Lankavatara: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m r2.7.2+) (Robot dodał be-x-old:Ланкаватара |
lw |
||
Linia 1:
'''Lankavatara Sutra''' ([[sanskryt|skt]] लंकावतारसूत्र ''Lankāvatāra sūtra'') ([[język chiński|chin.]]: 入楞伽經, ''rulengjie jing''; [[język koreański|kor.]]: , ''imnŭngga kyǒng''; [[język japoński|jap.]]: , ''nyūryōga-kyō''; [[język wietnamski|wiet.]] ''Nhập Lăng-già kinh'') – jest jedną z najważniejszych [[sutra|sutr]] buddyzmu [[Mahajana|mahajany]] i [[Wadżrajana|wadżrajany]]. Zgodnie z tradycją, zawiera słowa [[Budda|Buddy]] po jego dotarciu na wyspę Lanka (demonów) (później nazywaną [[Cejlon]]em, a obecnie [[Sri Lanka|Sri Lanką]]). Sutra ta rozpowszechniła się w buddyjskich tradycjach [[Chińska Republika Ludowa|Chin]], [[Tybet (region)|Tybetu]] i [[Japonia|Japonii]]. Jest filarem chińskiego [[Chan (buddyzm)|chanu]], koreańskiego [[
== Budowa ==
Linia 74:
Sutra ta dokonała również podziału istot ludzkich na pięć grup:
* uczniów Buddy
* indywidualnych Buddów ([[pratjekabudda]])
* Tathagatów czyli [[bodhisattwa|bodhisattwów]]
* ludzi niepewnych
* oraz tych, którzy nie pragną zbawienia. W tej grupie znajdują się ci, którzy odrzucają wszystkie swoje zgromadzone zasługi i są zatem przeklęci oraz ci bodhisattwowie, którzy ślubowali niewkraczać w nirwanę dopóki nie wybawią wszystkich żyjących istot od cierpienia<ref>David Snellgrove. Into-Tibetan Buddhism. Str. 110, 111</ref>.
Linia 84:
# ''Najpierw mistrz [[dhjana|dhjany]] [Bodhi]dharma przekazał czterozwojową ''Lanka[watara sutra]'' Huike, mówiąc: "Ta sutra jest jedyną odpowiednią dla Chin. Jeśli oprzesz swoją praktykę na niej, osiągniesz wybawienie''. Huike następnie przekazał istotę sutry swoim uczniom.
# ''Na końcu każdej mowy Dharmy Huike mówił "[Zrozumienie] tej sutry po czterech pokoleniach stanie się powierzchowne".
# ''Dlatego mistrzowie Na i [Hui]man zawsze nosili tę czterozwojową [wersję] "Sutry Lankawatary" jak "zasadnicze [nauki] o umyśle" (chiń. ''xinyao'')''<ref>John R. McRae. ''The Northern School and the Formation of Early Ch'an Buddhism''. Str. 27, 28</ref>.
[[Hu Shi]] sugeruje, że wzmianki o tej sutrze został dopisane później, być może w tym samym czasie, gdy dodano biografię Fazhonga, który był jej propagatorem, jednym z ostatnich, w VII w.
Linia 91:
Wpływ więc tej sutry na wczesny chan był niewielki. Również niewielki był ten wpływ na późniejszy chan<ref>Tamże str. 28, 29</ref>.
{{Przypisy}}
| |||