Kodeks Napoleona: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
EmausBot (dyskusja | edycje)
m r2.7.2+) (Robot poprawił cs:Code civil
MastiBot (dyskusja | edycje)
m Robot informuje, że sh:Code civil jest artykułem na medal; zmiany kosmetyczne
Linia 28:
Na gruncie [[prawo osobowe|prawa osobowego]] kodeks konsekwentnie realizował zasadę równości i powszechności praw prywatnych przysługujących jednostce. Gwarancje te przysługiwały jednak przede wszystkim obywatelom płci męskiej. Twórcy kodeksu zadecydowali bowiem bronić patriarchalnego modelu społeczeństwa, co miało wydźwięk również w prawie rodzinnym (zadecydowały tu podobno wartości wyniesione przez Napoleona z domu rodzinnego). Właśnie z tego względu kodeks wprowadzał liczne ograniczenia praw cywilnych w stosunku do kobiet, ale również (dla realizacji postulatu ochrony legalnej rodziny) wobec dzieci pozamałżeńskich. Z kolei ze względu na laickie stanowisko kodeksu, brak było ograniczeń wynikających z wyznania, czy święceń kapłańskich lub ślubów zakonnych.
 
[[Zdolność prawna]] była nabywana z chwilą urodzenia lub od czasu poczęcia, gdy wymagał tego interes nienarodzonego dziecka (rzymska zasada ''nasciturus pro iam nato habetur, quotiens de commodis eius agitur'' – dziecko mające się urodzić traktuje się jako urodzone, kiedy tylko chodzi o jego korzyść). Zasadniczo momentem utraty zdolności prawnej była śmierć, kodeks przewidywał jednak również instytucję [[śmierć cywilna|śmierci cywilnej]] (''mort civile''), polegającą na przyjęciu fikcji, mocą której człowiek żywy traktowany był jako "umarły wobec prawa", tracił zdolność prawną, dochodziło do otwarcia spadku po nim dla spadkobierców, rozwiązania małżeństwa itp. Śmierć cywilna następowała na skutek skazania na pewne najcięższe kary (śmierć, dożywotnie roboty, [[Deportacja (prawo)|deportacja]], [[banicja]]).
 
Ograniczenia dotyczące kobiet przejawiały się przede wszystkim w prawie rodzinnym. Opieka nad dziećmi i pełnia [[władza rodzicielska|władzy rodzicielskiej]] spoczywały przede wszystkim w rękach ojca, kobieta była w nich znacząco ograniczona, sama również podlegała władzy mężowskiej. Stąd za szczególnie ograniczone uznaje się mężatki. Kodeks uznawał mężatkę za "wieczyście małoletnią", znajdującą się pod opieką i władzą męża. Mężatka była niezdolna do czynności prawnych bez zezwolenia męża, prawo nakazywało jej bycie mężowi posłuszną. Mąż sprawował zarząd nie tylko nad wspólnym majątkiem małżonków, ale również nad osobistym majątkiem żony. Żona posiadała jednak zabezpieczenie swoich praw majątkowych w postaci hipoteki ciążącej na majątku męża.
Linia 140:
[[Kategoria:Historia prawa francuskiego]]
[[Kategoria:Napoleon I Bonaparte]]
 
{{Link FA|sh}}
 
[[ar:قانون نابليون]]