Felaszowie: Różnice pomiędzy wersjami

Wedle tradycji Felaszów są oni potomkami Menelika, syna króla [[Salomon (król Izraela)|Salomona]] i królowej [[Makeda|Saby]], który przywiódł ich z [[Jerozolima|Jerozolimy]] do Etiopii. Wedle innych opinii są potomkami więźniów Salmanasara V, który zburzył Samarię, lub uchodźcami ze zburzonej w [[70]] r. n. e. przez Rzymian Jerozolimy. Z kolei tradycja etiopska podaje, że od dawna przybywali do Etiopii żydowscy kapłani, którzy nawrócili cały kraj na judaizm. Gdy jednak przybył do nich biskup [[Frumencjusz (biskup)|Frumencjusz]] przyjęli oni chrześcijaństwo, zaś stawiający opór wyznawcy dawnej religii zostali wygnani i osiedlili się nad [[jezioro Tana|jeziorem Tana]]. Wedle jednej z dziewiętnastowiecznych teorii mogą być oni potomkami jeńców wziętych przez króla Etiopii Kaleba w południowej Arabii, na początku VI w., gdzie istniało państwo [[Himjaryci|Himjarytów]], w którym władcy i część ludności przyjęła judaizm. Istnieje też wersja, że są potomkami garnizonu żydowskiego stacjonującego na Elefantynie, skąd wyruszyli ok. 399 p.n.e.<ref name=Hancock />. Współcześnie przyjmuje się, że należą oni etnicznie do kuszyckiej ludności Ageu, a judaizm przyjęli z zewnątrz. Felaszowie nie znają [[Talmud]]u, swe prawo religijne opierają jedynie na [[Tora|Torze]]. Nie znali również [[język hebrajski|hebrajskiego]], w swej liturgii używając [[język gyyz|języka gyyz]]. Ich językiem codziennym był [[język kwara]]. Sami siebie nazywają ''Bete Israel'' ("Dom Izraela").