Dolina Miętusia: Różnice pomiędzy wersjami

Nazwa doliny pochodzi od [[sołtys]]ów Miętusów z [[Ciche (województwo małopolskie)|Cichego]], którzy pod koniec XVI wieku od króla [[Zygmunt III Waza|Zygmunta III Wazy]] otrzymali [[pastwisko|pastwiska]]<ref name=Nyka>{{Cytuj książkę|imię=Józef |nazwisko=Nyka |autor link= Józef Nyka|tytuł=Tatry polskie. Przewodnik. Wyd. XIII |miejsce=Latchorzew |rok=2003 |wydawca=Wyd. Trawers |isbn= 83-915859-1-3}}</ref>. Znaczną część doliny obejmowały tereny [[Hala Miętusia|Hali Miętusiej]], do której należało 5 polan: Wyżnia i Niżnia Miętusia Rówień, [[Miętusia Polana]], [[Jaworzynka Miętusia]], [[Zahradziska]]<ref name=WET>{{Cytuj książkę | nazwisko2= Paryski | imię2=Witold Henryk | autor link2= Witold Henryk Paryski | imię=Zofia | nazwisko=Radwańska-Paryska| autor link= Zofia Radwańska-Paryska |tytuł= Wielka encyklopedia tatrzańska | data=2004 | wydawca=Wydawnictwo Górskie | miejsce=Poronin | isbn=83-7104-009-1}}</ref>. W około 10 lat po utworzeniu [[Tatrzański Park Narodowy (Polska)|Tatrzańskiego Parku Narodowego]] wypas zniesiono i dawniej trawiaste tereny stopniowo zarastają. Po 1980 roku ponownie wprowadzono tzw. [[wypas kulturowy]], ale tylko na polanie Zahradziska. Miała też Dolina Miętusia, jak wiele innych miejsc w Tatrach, przeszłość górniczą. Do 1800 r. wydobywano tu ubogie rudy żelaza, zwożone hawiarską drogą do [[Kuźnice (Zakopane)|Kuźnic]]<ref name=Nyka/>.