Adam i Ewa (obraz Lucasa Cranacha starszego w Muzeum Narodowym w Warszawie): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m drobne redakcyjne |
|||
Linia 11:
}}
'''Adam i Ewa''' – obraz pędzla [[Lucas Cranach Starszy|Lucasa Cranacha Starszego]], datowany na około 1510 rok, jedna z kilkudziesięciu wersji przedstawień pierwszych rodziców, namalowanych przez tegoż artystę. Nie znane jest pierwotne miejsce i zleceniodawca dzieła. Przed połową XIX wieku obraz był wzmiankowany w zbiorach Hohenzollern-Hechingen, następnie stał się własnością prywatną doktora Oertela z [[Monachium]], potem nieznanego z nazwiska [[paryż]]anina. Od roku 1925 znajdował się w zbiorach [[Wrocław|wrocławskiego]] Schlesisches Museum der Bildenden Kunste. Podczas [[II wojna światowa|wojny]] ewakuowano go do [[Kamieniec Ząbkowicki|Kamieńca Ząbkowickiego]]. W 1946 roku został przekazany do [[Muzeum Narodowe w Warszawie|Muzeum Narodowego]] w [[Warszawa|Warszawie]], gdzie znajduje się do dziś (2012).
Obraz ukazuje pierwszych biblijnych rodziców, Adama i Ewę, ukazanych nago w lesie. Pośrodku stoi fragmentarycznie ukazane [[drzewo poznania dobra i zła]], przy czym nie jest to [[jabłoń]], a [[dąb]], którego masywne korzenie nieco wystają z ziemi, częściowo pokrytej zielenią i kamieniami. Potężny „spiralny” pień u góry się rozgałęzia, po nim pełza ku dołowi symbolizujący szatana wąż, który kusi Ewę, aby skosztowała zakazanego owocu jabłoni. Ciała postaci charakteryzują się odmiennymi karnacjami: u Adama tonacje są cieplejsze, u Ewy chłodniejsze. Oba [[akt]]y ukazane są w lekkim [[Kontrapost|kontrapoście]], ich wysublimowane, taneczne pozy potęgują dynamikę kompozycji i podkreślają młodość i urodę pierwszych rodziców. Adam został tu ukazany jako młody, brodaty mężczyzna o kędzierzawych włosach, dużych ciemnych oczach i nieco atletycznej budowie ciała. Kierująca swój wzrok w stronę widza Ewa charakteryzuje się delikatnym modelunkiem ciała i rysami twarzy, dużymi ciemnymi oczami i rozpuszczonymi, lekko rozwianymi, falującymi włosami. Dostrzegalne są tu emocje i uczucia; rozterkę Adama wobec pokusy, której łatwo ulega Ewa.
| |||