Jan Kula: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
MastiBot (dyskusja | edycje)
m Robot wspomógł poprawę ujednoznacznienia Bitwa pod Monte Cassino – zmieniono link(i) do Bitwa o Monte Cassino
MastiBot (dyskusja | edycje)
m Bot poprawia linki do Bitwy o Monte Cassino
Linia 38:
 
=== Okres II wojny światowej ===
Po wybuchu [[II wojna światowa|wojny]] bracia Kulowie zostali kurierami tatrzańskimi na trasie z Zakopanego do [[Budapeszt]]u{{odn|Szatkowski|2006|s=3}}. [[Gestapo]] zrewidowało ich mieszkanie w Zakopanem. Jan wyruszył razem z Zenonem Michalikiem i braćmi Wrześniakami, zdobywcami m.in. [[Zamarła Turnia|Zamarłej Turni]], przez [[Tatry]] na nartach do [[Koszyce|Koszyc]] i Budapesztu. W marcu tą samą drogą ruszył jego brat Stanisław, który walczył potem pod [[Bitwa o Tobruk|Tobrukiem]], [[Bitwa o Ankonę|Ankoną]] i w [[Karpacka Półbrygada Obrony Narodowej|Brygadzie Karpackiej]], wziął także udział w [[Kampania włoska w czasie II wojny światowej|kampanii włoskiej]] i w [[Bitwa o Monte Cassino|bitwie podo Monte Cassino]]{{odn|Szatkowski|2006|s=3}}. Jan z Budapesztu, przez [[Split]] w Jugosławii dostał się do Francji, gdzie tworzono Armię Polską [[Władysław Sikorski|gen. Władysława Sikorskiego]]. Ze względu na niski wzrost nie został przyjęty do dywizjonów lotniczych, lecz do [[2 Dywizja Strzelców Pieszych|II Dywizji Strzelców Pieszych]] gen. [[Bronisław Prugar-Ketling|Prugara-Ketlinga]], do [[4 Warszawski Pułk Strzelców Pieszych|czwartego pułku warszawskiego]]{{odn|Szatkowski|2006|s=3}}. Formacja ta odznaczyła się pod [[Belfort]], [[Montbéliard]], [[Pont-de-Roide]], [[Maîche]], [[Damprichard]], [[Trévillers]] i, za męstwo na polu bitwy, starszy strzelec Jan Kula został odznaczony, rozkazem dowódcy 45. Korpusu Francuskiego, orderem [[Krzyż Wojenny (Francja)|Croix de Guerre z Gwiazdą]]. Później, rozkazem Naczelnego Wodza gen. Sikorskiego, został udekorowany [[Krzyż Walecznych|Krzyżem Walecznych]]{{odn|Szatkowski|2006|s=3}}. W czasie bitwy pod Montbéliard ostrzeliwał się z działka przeciwpancernego i został ranny. Odłamek z pocisku wbił się do prawej [[Kość udowa|kości udowej]]. Koledzy znieśli go z pola bitwy i przekroczyli granicę francusko-szwajcarską. W Szwajcarii zostali [[Internowanie|internowani]]{{odn|Szatkowski|2006|s=3}}. Rana nogi okazała się na tyle groźna, że groziła mu amputacja{{odn|Szatkowski|2006|s=3}}.
 
Zimą 1941 Kula dostał przepustkę i pojechał na konkurs skoków do [[Arosa|Arosy]], gdzie startowała czołówka skoczków szwajcarskich i niemieckich. Konkurs wygrał Josef Bradl. Kula poszedł do organizatorów i poprosił o możliwość oddania skoku. Spiker zapowiedział, że Jan Kula z Polski chce pobić rekord skoczni, który wynosił 64 metry{{odn|Szatkowski|2006|s=3}}. Kula skoczył 67 m. Prosto spod skoczni wyjechał do obozu dla internowanych. Niemcy byli wściekli na Szwajcarów za dopuszczenie Polaka do zawodów. Niemiecka ambasada składała nawet oficjalne protesty{{odn|Szatkowski|2006|s=3}}. Stan nogi Kuli gwałtownie się pogorszył. Rana się nie goiła, założono gips, wdało się [[Zapalenie kości i szpiku|zapalenie szpiku kostnego]] i ponownie pojawiła się wizja amputacji nogi{{odn|Szatkowski|2006|s=4}}. Kula spędził w szwajcarskich szpitalach prawie 2,5 roku. Operował go znany szwajcarski chirurg prof. Baumann, wówczas jeden z najlepszych chirurgów europejskich. Kuli wycięto 22 cm mięśnia udowego{{odn|Szatkowski|2006|s=4}}. Po wyjściu ze szpitala zwyciężył w konkursach skoków w Arosie i [[Davos]], oddając najdłuższe skoki, choć oficjalnie nie był klasyfikowany<ref name=olimp />. W zawodach [[Parsenn Derby]] zajął 11. miejsce. Zwyciężył też w [[Megève]] skokiem na 77 metrów, ustanawiając nowy rekord skoczni. Prawa noga po zabiegach była 2 cm krótsza od zdrowej. Skakał więc w butach z prawie dwucentymetrową wkładką korkową{{odn|Szatkowski|2006|s=4}}.