Wersja z 18:24, 28 lip 2011 edytuj Alexbot (dyskusja \| edycje) 98 634 edycje m r2.7.1+) (robot dodaje he:חגורת נפץ ← poprzednia edycja		Wersja z 00:29, 3 lut 2013 edytuj anuluj edycję Qniemiec (dyskusja \| edycje) 115 edycji m kropka następna edycja →
Linia 4: Waga kamizelki z materiałem wybuchowym waha się w granicach 5-20 [[kilogram\|kg]]. Kobiety używają zazwyczaj lżejszych ładunków. Anatomiczny kształt umieszczonego na ciele pasa bądź kamizelki sprawia, że może być ona łatwo ukryta pod ubraniem zamachowca, zwykle kurtką czy płaszczem. Początkowo '''pasy szahida''' używane były jedynie przez mężczyzn, dopiero w latach 90. XX wieku zaczęto wykorzystywać do zamachów tego typu również kobiety i dzieci. Kamizelki wypełnione materiałami wybuchowymi stały się szczególnie popularne w działaniach [[separatyści czeczeńscy\|separatystów czeczeńskich]]. Posługują się nimi ~~min~~m.in. czarne wdowy - [[szahidki]], czyli oddziały kobiet samobójczyń, które straciły rodziny w [[konflikt czeczeński\|konflikcie czeczeńskim]] i pragną zemścić się na Rosjanach. Odpowiadają one za szereg zamachów, zwłaszcza na stacje moskiewskiego metra i prawdopodobnie także za zamachy na samoloty pasażerskie. Przyjęte środki bezpieczeństwa, stosowane zwłaszcza przez policję izraelską, polegają na izolowaniu podejrzanego w odległości przynajmniej 15 m od ludzi i próbie nakłonienia go do rozebrania się. Z chwilą, gdy zamachowcy zaczęli wykorzystywać kamizelki wybuchowe, izraelska policja i posterunki graniczne zbudowały w punktach kontrolnych specjalne bariery z betonu, za którymi kryją się policjanci i żołnierze.

Pas szahida: Różnice pomiędzy wersjami