Świadomość narodowa: Różnice pomiędzy wersjami

Znaczny wzrost świadomości narodowej (odrębnej od świadomości przynależności państwowej) miał miejsce w epoce humanizmu i [[Reformacja w Polsce|reformacji]]. Miały na to wpływ takie zjawiska jak ujednolicenie i wzrost znaczenia języka polskiego, prawna i ustrojowa unifikacja państwa, wzrost roli szlachty. Świadomość narodową posiedli w tej epoce w większości reprezentanci stanu szlacheckiego, znaczna część mieszczaństwa (być może większość) oraz wówczas niewielka grupa stanu chłopskiego. Zakończyła się polonizacja niemieckiego mieszczaństwa (z wyjątkiem miast Prus Królewskich)<ref>{{cytuj książkę |nazwisko= |imię= |autor link= |tytuł= Panorama dziejów Polski| rozdział= Rozkwit Polski za ostatnich Jagiellonów| nazwisko r= | imię r= | autor r link= |wydawca= Interpress|miejsce= Warszawa|rok= 1983|strony= 56-57|isbn= 83-223-1969-X}}</ref>.

 

 

Podczas [[Kontrreformacja w Polsce|kontrreformacji]] zaczął się kształtować pogląd iż "[[Polacy|Polak]] to katolik", odebrano innowiercom prawo piastowania urzędów.