Śluby zakonne: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
... |
... |
||
Linia 1:
'''Śluby zakonne'''<ref name="KPK"> Patrz: ''Kodeks Prawa Kanonicznego'', kann. 654-658 oraz 1191-1198. </ref>, profesja zakonna – w [[Kościół katolicki|Kościele katolickim]] jest zobowiązaniem się członka danej wspólnoty [[zakon]]nej do zachowywania ustaw zakonnych (reguły, konstytucji, statutów, dyrektoriów - zwyczajników, rytuału - ceremoniału) danego instytutu oraz przestrzegania rad [[Ewangelia|ewangelicznych]]: [[Czystość|czystości]], [[Ubóstwo (cnota)|ubóstwa]] i [[Obediencja|posłuszeństwa]] według reguły, konstytucji i statutów danego zakonu lub zgromadzenia zakonnego. '''Profesję zakonną''' składa się przełożonym [[zakon]]nym podczas specjalnej liturgicznej ceremonii profesji według zatwierdzonego przez Kościół odpowiedniego Rytuału. Należy rozróżnić '''śluby''' ([[Łacina|łac.]] ''votum'') od '''przyrzeczeń''' (łac. ''promissio''). Kościół przyjął taką wykładnię, że ''śluby'' obowiązują pod grzechem i zobowiązują wobec tego do większej odpowiedzialności moralnej, a ''przyrzeczenia'' nie obowiązują pod grzechem i za wykraczanie przeciw nim grzechu nie ma, ich zadaniem jest ukazanie właściwej drogi postępu w osiąganiu doskonalszego życia chrześcijańskiego przez ich wypełnianie.
Istnieją śluby czasowe i wieczyste - osoba składająca je - '''profes''' - ślubuje żyć w czystości, ubóstwie i posłuszeństwie na czas określony, np. trzy lata lub na całe życie. W zależności od [[charyzmat]]u danego zakonu lub zgromadzenia, możliwe są jeszcze inne śluby, np. [[Pijarzy|pijarzy]] składają ślub szczególnej troski w [[wychowanie|wychowywaniu]] dzieci i młodzieży, natomiast [[jezuici]] składają dodatkowy ślub posłuszeństwa [[papież]]owi w sprawach [[Misja (religia)|misji]]. Z kolei w zakonie [[Benedyktyni|benedyktynów]] ślubuje się: stałość (''stabilitas''), obyczaje monastyczne (''conservatio morum'') i posłuszeństwo (''oboedientia''), zaś u sióstr [[Misjonarki Miłości|misjonarek miłości]]
Istnieje również podział na ''śluby zakonne uroczyste'' składane przez członków zakonów ścisłych, klauzurowych, kontemplacyjnych i ''śluby zakonne proste'' składane przez członków zgromadzeń zakonnych apostolskich, tzw. ''czynnych''.▼
Śluby zakonne wygasają po skończeniu się okresu na jaki były składane (śluby czasowe - profesja czasowa), bądź mają charakter trwały, definitywny (śluby wieczyste - profesja wieczysta). Śluby zakonne uroczyste i śluby zakonne proste nie są sakramentem tylko ''[[Sakramentalia|sakramentale]]'', a więc nawet jeśli mają charakter definitywny, tzn. były złożone przez profesa na całe życie, można być z nich zwolnionym na własną prośbę przez kompetentną władzę duchowną, np. wyższych przełożonych zakonnych po uzyskaniu od nich odpowiedniej dyspensy (''Indultu'') przewidzianej przez [[Kodeks prawa kanonicznego]]. Zwolnienie ze ślubów zakonnych uroczystych i prostych, czasowych lub wieczystych przez kompetentną do tego instytucję mocą władzy duchowej nadanej jej przez Kościół, wiąże się z definitywnym opuszczeniem instytutu zakonnego, powrotem do stanu świeckiego i nie pociąga za sobą
▲Istnieje również podział na ''śluby zakonne uroczyste'' składane przez członków zakonów ścisłych, klauzurowych i ''śluby zakonne proste'' składane przez członków zgromadzeń zakonnych apostolskich.
▲Śluby zakonne wygasają po skończeniu się okresu na jaki były składane (śluby czasowe - profesja czasowa), bądź mają charakter trwały, definitywny (śluby wieczyste - profesja wieczysta). Śluby zakonne uroczyste i śluby zakonne proste nie są sakramentem tylko ''[[Sakramentalia|sakramentale]]'', a więc nawet jeśli mają charakter definitywny, tzn. były złożone przez profesa na całe życie, można być z nich zwolnionym na własną prośbę przez kompetentną władzę duchowną, np. wyższych przełożonych zakonnych po uzyskaniu od nich odpowiedniej dyspensy przewidzianej przez [[Kodeks prawa kanonicznego]]. Zwolnienie ze ślubów zakonnych uroczystych i prostych, czasowych lub wieczystych, wiąże się z opuszczeniem instytutu zakonnego, powrotem do stanu świeckiego i nie pociąga za sobą żadnego grzechu.
Złamanie ślubu zakonnego przez profesa jest [[grzech]]em ciężkim. Natomiast usiłowanie zawarcia [[Sakrament|sakramentu]] małżeństwa przez osobę zakonną, która złożyła śluby czasowe lub wieczyste, a nie uzyskała ''Indultu'' czyli zwolnienia z nich przez kompetentną władzę duchowną, jest obwarowane karą [[interdykt]]u.
{{Przypisy}}
| |||