Kułak: Różnice pomiędzy wersjami

Po rewolucji propaganda bolszewicka nadawała temu pojęciu wyjątkowo pejoratywne zabarwienie. W ideologii bolszewików bogaci chłopi stanowili wroga klasowego (obok burżuazji czy drobnomieszczaństwa), nie sprzyjającego rewolucji komunistycznej, dlatego należało ich zniszczyć. Jaskrawo przerysowany obraz kułaka-krwiopijcy i wyzyskiwacza ludu był wykorzystywany zwłaszcza w sytuacjach powtarzających się trudności z zaopatrzeniem w żywność w miastach lub w okresach klęsk głodowych na [[Powołże|Powołżu]], [[Kubań|Kubaniu]] czy [[Ukraińska SRR|sowieckiej Ukrainie]]{{r|Solz}}. Prawdziwe przyczyny tych zjawisk były oczywiście inne (niewydolność upaństwowionego handlu, rekwizycje żywności i ziarna zasiewowego, forsowanie kolektywizacji, marnotrawstwo i bałagan panujący w kołchozach).[[Plik:1930-е. Раскулаченная семья возле своего дома в с. Удачное Донецкой области.jpg|thumb|300px|left|Kułacka rodzina wypędzona z domu podczas akcji [[rozkułaczanie|rozkułaczania]]. Obwód doniecki, 1930 r.]] Ludności miejskiej borykającej się z trudnościami aprowizacyjnymi władza komunistyczna wskazywała winnych: kułaków, którzy według propagandy chcą zagłodzić miasta skrywając ogromne zapasy żywności w podziemnych magazynach, poburzają swoich sąsiadów przeciw władzy radzieckiej, prowadzą sabotaż na polach kołchozowych itd. Miało to uzasadniać brutalną rozprawę z nimi (tzw. „[[walka klas]] na wsi, której celem była „likwidacjalikwidacja kułactwa jako klasy”klasy]]”). Stanowiło to również przygotowanie do wielkiej kolektywizacji lat 1929-1934, kiedy to przymusowo odebrano wszystkim chłopom ziemię, zmuszając ich do pracy na polach kołchozowych bądź do emigracji do miast. Szacuje się, że w toku przymusowej kolektywizacji poddano represjom ok. 15 milionów chłopów, z których większość zesłano do łagrów lub przesiedlono przymusowo w odległe rejony ZSRR{{r|Solz}}.