August Strindberg: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Robot skopiował szablon {{Kontrola autorytatywna}} z de:August Strindberg.; zmiany kosmetyczne |
|||
Linia 29:
Po studiach w [[Uppsala|Uppsali]], które musiał przerwać z braku pieniędzy, oraz epizodach – aktorskim i dziennikarskim – w 1874 został zatrudniony w Bibliotece Królewskiej w Sztokholmie. W 1872 napisał swój pierwszy dojrzały dramat ''Mistrz Olof'', w którym pierwowzorem postaci bohatera jest [[Olaus Petri]], twórca szwedzkiej [[reformacja|reformacji]]. Strindberg był bywalcem "Czerwonego Pokoju" w restauracji Bernsa, gdzie spotykało się środowisko artystyczno-literackie. I taki tytuł, ''Czerwony Pokój'', nosi jego powieść wydana w 1879, która stała się przełomowa, zarówno w karierze pisarskiej Strindberga, jak i literaturze szwedzkiej.
W 1875 Strindberg poznał Siri von Essen, z którą ożenił
[[Plik:SlewinskiWladyslaw.Portret.Augusta.Strindberga.1895.ws.jpg|thumb|left|200px|[[Władysław Ślewiński]], ''Portret Augusta Strindberga'' (ok. 1895), [[Muzeum Narodowe w Warszawie]]]]
[[Plik:The Town, 1903.jpg|thumb|right|240px|''Miasto'', olej z 1903]]
Nadal na dobrowolnym wygnaniu, tym razem we Francji, Szwajcarii, [[Niemcy|Niemczech]] i [[Dania|Danii]], Strindberg napisał najważniejsze ze swoich utworów: [[autobiografia|autobiografię]] ''Syn służącej'' (1886), powieść ''Mieszkańcy Hemsö'' (1887) oraz naturalistyczne dramaty pt. ''Ojciec'' (1887) i ''Panna Julia'' (1888). Na krótko wrócił do Szwecji, gdzie powstała powieść ''Na pełnym morzu'' (1890). Jednak po rozwodzie z pierwszą żoną zdecydował się ponownie opuścić Szwecję i wyjechać do [[Berlin]]a. Tam obracał się w kręgach niemiecko-skandynawskiej bohemy, do której należeli m.in. [[Stanisław Przybyszewski]] i [[Edvard Munch]], poznał tam również Fridę Uhl, austriacką dziennikarkę, która na krótko została jego żoną.
Po rozpadzie drugiego małżeństwa Strindberg wyjechał do [[Paryż]]a,
Po kryzysie w 1898 pisarz wrócił do Szwecji, gdzie pozostał już do końca życia. W tym okresie powstały dramaty ''Do Damaszku'' (1898), ''Zbrodnie i zbrodnie'' (1899) oraz pierwsze z cyklu dramatów historycznych, m.in. ''Gustaw Waza'' i ''Eryk XIV'' (1899). W realizacji teatralnej ''Do Damaszku'' w roli Pani wystąpiła norweska aktorka Harriet Bosse, która w 1901 została trzecią żoną Strindberga. Pisarz specjalnie dla niej napisał sztukę ''Łabędziobiała''. Także i to małżeństwo nie trwało długo.
Linia 90:
== Malarz i fotograf ==
Strindberg próbował
Strindberg zajmował się również fotografią. Spośród jego dzieł [[fotografia|fotograficznych]] na uwagę zasługuje seria 25 "malarskich" [[autoportret]]ów z lat 1886, 1893 i 1906.
Linia 103:
* [http://www.strindbergmuseum.at/ Muzeum Strindberga - Austria]
* [http://onlinebooks.library.upenn.edu/webbin/book/search?amode=start&author=Strindberg%2c%20August Online Books by August Strindberg]
{{Kontrola autorytatywna|VIAF=54154627|LCCN=n/79/5597|GND=118619314|TYP=p}}
{{DEFAULTSORT:Strindberg, August}}
|