'''Dedal''' ([[język grecki|gr.]] {{grc|Δαίδαλος}} ''Daídalos'', [[łacina|łac.]] ''Daedalus'') – w [[mitologia grecka|mitologii greckiej]] architekt i wynalazca, syn Ateny. Ojciec [[Ikar]]a. Mąż Naukrate.
Dedal pochodził
Dedal pochodził z [[Ateny|Aten]], jednak uciekł z nich po zabiciu swojego siostrzeńca [[Talos (syn Perdiks)|Talosa]], któremu zazdrościł wynalezienia piły (za co ukarała go Atena). Schronił się na [[Kreta|Krecie]], gdzie pracował jako wynalazca na dworze [[Minos (syn Zeusa)|Minosa]]. Zbudował wtedy [[labirynt]] [[Minotaur (mitologia)|Minotaura]]. Gdy król zabronił mu powrotu do ojczyzny i zamknął w wieży, Dedal wraz z synem uciekł z niej na skrzydłach zrobionych własnoręcznie z piór i wosku. W trakcie ucieczki Ikar zginął, gdy podleciał za blisko słońca, pomimo że ojciec ostrzegł go wcześniej słowami: "Pamiętaj, synu, żebyś zawsze latał środkiem, między morzem a niebem. Nie wolno ci zbyt wysoko szybować, gdyż gorąco promieni słonecznych roztopi wosk, który spaja skrzydła; ani nie zlatuj zbyt nisko, aby wilgocią wody nie nasiąkły pióra." Ikar nie posłuchał jednak ojca i rozgrzane przez słońce skrzydła rozpuściły się. Dedal dotarł do [[Sycylia|Sycylii]], gdzie zbudował świątynię [[Apollo (mitologia)|Apolla]], w której umieścił swoje skrzydła, jako ofiarę dla tego boga.
Dedal był symbolem pracowitości, pomysłowości, inteligencji, rozsądku, ambicji i konsekwencji. Uważany on jest za uosobienie wiecznego realisty. W wierszu Zbigniewa Herberta "Dedal i Ikar", [[Ikar]] mówi:
