Wilhelm von Leeb: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Addbot (dyskusja | edycje)
m Bot: Przenoszę 34 linków interwiki do Wikidata, znajdziesz je teraz w zasobie d:q70546
JarektBot (dyskusja | edycje)
Robot skopiował szablon {{Kontrola autorytatywna}} z en:Wilhelm Ritter von Leeb, de:Wilhelm von Leeb.; zmiany kosmetyczne
Linia 33:
Od [[26 sierpnia]] [[1938]] r. do maja [[1941]] r. był dowódcą Grupy Armii "C" na froncie zachodnim. Podczas [[Kampania wrześniowa|Kampanii wrześniowej]] w stopniu generała był dowódcą XI Korpusu piechoty . [[14 czerwca]] [[1940]] r. wojska Leeba przełamały [[linia Maginota|linię Maginota]] w pobliżu miasta [[Colmar]] w [[Alzacja|Alzacji]]. [[19 lipca]] [[1940]] r. został mianowany [[Marszałek (stopień wojskowy)|feldmarszałkiem]]. Od [[1941]] r. był dowódcą Grupy Armii "Nord" .
 
[[30 lipca]] [[Adolf Hitler|Hitler]] wydał operacyjną dyrektywę nr. 34, która nakazywała zdobycie [[Petersburg|Leningradu]], oraz połączenie się wojsk niemieckich z wojskami fińskimi. Do natarcia na miasto Leeb utworzył 3 zgrupowania uderzeniowe: północne, składające się z pięciu dywizji, południowe w składzie siedmiu dywizji, oraz zgrupowanie 5 dywizji 18 Armii, w [[Estonia|Estonii]], które uderzeniami z trzech kierunków miały zdobyć miasto Leningrad. Zatem następnego dnia jego wojsko ruszyło do ataku. Równocześnie od północy atak na kierunku leningradzkim przeprowadziła Armia Fińska, przedostając się przez [[Przesmyk Karelski]]. Odcinek ten był broniony przez 23 Armię. 6 sierpnia [[Wehrmacht]] zajął [[Stara Russa|Starą Russę]], [[7 sierpnia]] wojska niemieckie przełamały opór 8 Armii i doszły do [[zatoka Fińska|Zatoki Fińskiej]]. [[15 sierpnia]] padł [[Nowogród Wielki|Nowogród]], a XLII Korpus Armii Czerwonej został okrążony w rejonie Ługi. Po przecięciu magistrali kolejowej Leningrad - [[Moskwa]] oddziały von Leeba [[25 sierpnia]] natarły na [[Tosno]], [[Budogoszcz]], [[Tichwin]] (na południowy wschód od Leningradu), [[29 sierpnia]] podeszły, pod miasto [[Kolpino]], 30 - zdobyły stację kolejową Mga, a także w okolicach miejscowości [[Odradnoje]] dotarli do [[Newa|Newy]] i zaczęły przygotowywać się do forsowania rzeki. [[5 września]] z rozkazu [[Adolf Hitler|Hitlera]] Grupa Armii "Nord" przypuściła kolejny atak mający na celu połączenie się oddziałów niemieckich z fińskimi. [[8 września]] wojska niemieckie zajęły [[Szlisselburg]] i wyszły nad [[Ładoga|jezioro Ładoga]]. W tym też dniu rozpoczęła się [[Blokada Leningradu|blokada Leningradu]], trwająca 900 dni. Generalny szturm na miasto przypuszczono [[17 września]], a brało w nim udział 16 dywizji wspieranych bronią pancerną i lotnictwem. [[7 października]] [[1941]] r. Leeb otrzymał tajną dyrektywę od Sztabu Generalnego, mówiącą o nieprzyjmowaniu kapitulacji. Spodziewano się bowiem, że Rosjanie pozostawią w mieście miny. Ostatnim sukcesem [[Wehrmacht]]u było zajęcie Aleksandrówki, końcowego przystanku leningradzkiej linii trolejbusowej. Niemiecka Grupa Armii "Nord" po dotarciu do Leningradu, rozciągnęła swój front na długości 600 km. wzdłuż łuku biegnącego od Zatoki Koporskiej do [[Wielkie Łuki|Wielkich Łuków]], rzeki [[Wołchow (rzeka)|Wołchow]] i skrawka południowego brzegu Ładogi. [[8 listopada]] wojsko Leeba zdobyło [[Tichwin]], dzięki czemu niemieckie oddziały mogły kontrolować linie zaopatrzeniowe, którymi dowożono zapasy do miasta. [[5 grudnia]] Armia Czerwona odbiło miasto. Działania bojowe na bezpośrednich przedpolach Leningradu zimą 1941/42 roku przybrały typowe formy wojny pozycyjnej i miały znaczenie lokalne.
{{osobny artykuł|Atak Niemiec na ZSRR|Blokada Leningradu}}
 
Linia 47:
 
{{Niemieccy_feldmarszałkowie}}
 
{{Kontrola autorytatywna|VIAF=62340882|LCCN=n/87/836426|TYP=p}}
 
{{DEFAULTSORT:Leeb, Wilhelm Ritter von}}