W [[1869]] r. książę Mikołaj,rozpoczął ustalanie sztywnych granic wpływów monarchy. Zrobił postępy w powstrzymywaniupowstrzymywał żywiołowych górali pomagającymczarnogórskich pomagających [[Hercegowina|Hercegowianom]] w ich [[Powstanie hercegowińskie|powstaniu przeciwko austriackim rządom]]. W podobny sposób w [[1897]] r. obserwował wojenny zamęt wywołany [[Wojna grecko-turecka|konfliktem grecko-tureckimTurkom]]. W [[1876]] r.,pełenwypowiedział doświadczeń wojskowych, wypowiedziałjednak [[Wojna czarnogórsko-turecka|wojnę Turcji]]. Poparcie dla wojny było wspierane poprzez postępującą kampanię. Działania wojenne rozprzestrzeniały się od zimyZimą [[1877]]-[[1878|‘8]], podczas której książę zdobył [[Nikšić]], [[Zagrodzenie]] i [[Ulcinj]]. W konsekwencji wygranej wojny Czarnogóra zwiększyłaposzerzyła swój dostęp do [[Morze Adriatyckie|Morza Adriatyckiego]]. Propaganda książęcaczarnogórska twierdziła, że zakończona wojna była odwetem na Turkach za [[bitwa na Kosowym Polu (1389)|bitwę na Kosowym Polu]] w [[1389]] r. W [[1876]] r. Mikołaj wysłał depeszę do Czarnogórców w Hercegowinie:
{{Cytat|Pod Muradem JA Serbem carat został obalony, pod [[Murad V|Muradem V]] musi podnosić się znowu. Jest moim wielkim pragnieniem i życzeniem całego Narodu, za pozwoleniem Boga Wszechmogącego, aby niezależność Czarnogóry była uznana na [[Kongres berliński|Kongresie Berlińskim]] w [[1878]] r. Zaś wraz z postępowaniem lat i dekad Czarnogóry cieszyła się Ona znacznym dobrobytem i stałością.}}
