Zwalczanie okrętów podwodnych: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
EmausBot (dyskusja | edycje)
m Bot: Przenoszę linki interwiki (1) do Wikidata, są teraz dostępne do edycji na d:Q1073579
Linia 89:
 
Na niektórych obszarach oceanu, gdzie dno tworzy naturalne bariery, długie rzędy boi sonarowych stawianych z okrętów nawodnych bądź samolotów umożliwiają stałe monitorowanie wód. System taki - o nazwie [[Sound Surveillance System|SOSUS]] - zastosowano w strefie GIUK.
[[Plik:Mark-46-and-SH-60B-Sea-Hawk.jpg|left|300px|thumb|[[Sikorsky SH-60 Seahawk|SH-60B SeaHawk]] wykonuje ćwiczebny atak torpedą przeciwpodwodną [[Torpeda Mark 46|Mark 46]]]]
Siły przeciwpodwodne są wyposażone w coraz bardziej zaawansowane torpedy, bomby i inne ładunki głębinowe oraz sonary holowane (co miało zredukować problem szumów własnych) o dużym zasięgu. Helikoptery mogą latać w określonej odległości od okrętu i transmitować dane z boi do Centrum Informacji Bojowej. Mogą także oprócz boi sonarowych zrzucać torpedy samonaprowadzające się z pozycji oddalonej o wiele mil morskich od okrętu, który prowadził monitorowanie i analizę danych o okręcie podwodnym. Zanurzone okręty podwodne są zasadniczo ślepe na akcje podejmowane przez samoloty patrolowe, do momentu gdy te użyją aktywnego sonaru bądź odpalą jakąś broń, natomiast szybkość samolotu umożliwia szybkie przeszukanie podejrzanego obszaru.