Zmotoryzowane Odwody Milicji Obywatelskiej: Różnice pomiędzy wersjami

W [[1983]] funkcjonariuszy ZOMO zaczęto wyposażać w nagolenniki oraz nowe, głębsze kaski. Później pojawiły się kamizelki chroniące przed uderzeniami (tzw. żółwie). Do rozpędzania demonstracji milicja otrzymała nowe armatki wodne Hydromil 2, skonstruowane na podwoziu [[Jelcz]]a, pięciolufowe automatyczne wyrzutnie granatów łzawiących i transportery opancerzone wyposażone w tarany lub parkany ochronne. Warto wspomnieć o wypożyczonych od wojska dmuchawach WUS (używanych bardzo rzadko) i miotaczach pocisków gumowych (MPG) znajdujących się na wyposażeniu plutonów specjalnych. W ramach "bratniej pomocy" w l. 80. formacja otrzymała także transportery [[BTR-60]] z [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]] oraz transportery opancerzone [[BTR-152]] z [[Niemiecka Republika Demokratyczna|NRD]], armatki wodne [[Tatra (motoryzacja)|Tatra]] z [[Czechosłowacja|CSRS]], duże partie metalowych granatów gazowych RWK z [[Niemiecka Republika Demokratyczna|NRD]]. Te ostatnie po odpaleniu rozgrzewały się do ok. 300&nbsp;°C, uniemożliwiając ich odrzucenie. W sumie jednak modernizacja wyposażenia w czasie rządów [[Wojciech Jaruzelski|gen. Jaruzelskiego]] miała ograniczony zasięg, bowiem – podobnie jak na wiele innych celów – brakowało wówczas pieniędzy<ref name=Wprost/>.

 

[[Plik:Miezian ZOMO.jpg|thumb|240px|"Zomo przyjechało na akcję" – nielegalna ulotka z okresu stanu wojennego]]

Po raz pierwszy ZOMO wystąpiło publicznie 20 stycznia [[1957]] podczas zabezpieczania wyborów do sejmu PRL II kadencji. Swój "chrzest bojowy" formacja przeszła 7 marca [[1957]] pod [[Rzeszów|Rzeszowem]], gdzie kompania ZOMO spacyfikowała 400-osobową demonstrację mieszkańców wsi Lutoryż domagających się zwrotu tamtejszej parafii jej majątku ziemskiego. Jednak pierwszym prawdziwie wielkim wyzwaniem dla tej formacji było stłumienie strajku łódzkich tramwajarzy w nocy 13/14 sierpnia [[1957]] roku oraz kilkudniowych demonstracji jakie wybuchły w [[Warszawa|Warszawie]] pomiędzy 3 – 7 października [[1957]] po zamknięciu tygodnika ''[[Po prostu (czasopismo)|Po prostu]]'' (zginęły wtedy dwie osoby)<ref name=Wprost/>. Od tego momentu oddziały ZOMO były wykorzystywane w wszystkich większych falach zamieszek antyustrojowych okresu [[Polska Rzeczpospolita Ludowa|PRL]].