Szymon z Montfort (starszy): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Użycie słowa "kuriozalna" jest sprzeczne z regułą NPOV. Dodatkowo - ekskomuniką można obłożyć przecież tylko członków KK, którzy łamią nakazy wiary! Używanie słowa "kuriozalne" w takiej sytuacji jest kuriozalne samo w sobie. |
|||
Linia 6:
Podczas turnieju rycerskiego w Ecry-sur-Aisne w [[1199]] wraz z [[Tybald III (hrabia Szampanii)|Tybaldem z Szampanii]] podjął wezwanie [[Fulko z Neuilly|Fulka z Neuilly]] do wzięcia udziału w krucjacie. Jego rodzina miała już w tej dziedzinie pewne tradycje – brat Szymona, Guy, wyruszył na [[III wyprawa krzyżowa|III krucjatę]] pod wodzą [[Filip II August|Filipa II]] w [[1191]] r.
IV krucjata, nękana problemami personalnymi (jak m.in. śmierć Tybalda z Szampanii i Fulka z Neuilly) i materialnymi, została zmuszona do skierowania się do [[Zadar]]u nad [[Morze Adriatyckie|Adriatykiem]], by w celu wypełnienia zobowiązań finansowych wobec Wenecjan zdobyć dla nich to miasto. [[Innocenty III|Papież Innocenty III]] zaprotestował przeciwko walkom chrześcijan z [[Dalmacja|dalmatyńskimi]] współwyznawcami. Szymon z Montfort zapewnił mieszkańców Zadaru, że miastu nic nie grozi, lecz mimo to zostało ono zaatakowane i zdobyte [[24 listopada]] [[1202]]. Szymon, nie chcąc uczestniczyć w tych działaniach, porzucił krucjatę i udał się ze swoim oddziałem przez morze do Syrii, gdzie brał udział w walkach państewek chrześcijańskich z muzułmanami. Papież obłożył walczących przeciwko Dalmatyńczykom ekskomuniką,
W [[1204]] r., po bezpotomnej śmierci Roberta z Baumont, 4. earla Leicester, brata matki Szymona, Amicia de Baumont odziedziczyła połowę jego posiadłości, wraz z prawem do tych związanych z tytułem earla Leicester. Podział ziem dokonał się w [[1207]] r. – prawo do tytułu earla przypadło Amicii i Szymonowi. [[Jan bez Ziemi]], który wcześniej uznał prawo Szymona do tytułu, przejął jednak wspomniane posiadłości w lutym i skonfiskował związane z nimi prawa jako poddanemu toczącego wojnę z królem Anglii, Filipa II Augusta. Dopiero w [[1215]] r. ziemie te przeszły, jako dzierżawa, w ręce siostrzeńca Szymona, Ranulfa, 4. earla Chester.
| |||