Adam Galos: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Sekwoja (dyskusja | edycje)
drobne redakcyjne
Ze względu na śmierć dwa razy użyto "był" zamiast "jest". Drobne zmiany w publikacjach: dodano informację o III - cim wydaniu historii Niemiec do 2009 oraz ostatnią pozycję "Wrocław w ostatnim półwieczu", usunięto "Rugi Pruskie" - artykuł
Linia 5:
 
== Biografia ==
JestBył synem Stanisława Galosa (dr prawa, podpułkownika WP, z-cy dowódcy żandarmerii, we wrześniu 1939 w sztabie obrony Warszawy) oraz Zofii z domu Pieczarka. Do 1941 mieszkał w Warszawie, będąc w latach 1936–1939 uczniem Gimnazjum i Liceum im. [[Stefan Batory|Stefana Batorego]], a w latach 1939–1942 uczęszczając na tajne komplety. Od 1942 przebywał w Krakowie, gdzie w tymże roku zdał maturę i rozpoczął studia na Wydziale Historii [[Uniwersytet Jagielloński|Uniwersytetu Jagiellońskiego]] – tajnych kompletach 1943–1945 Wydziału Filozoficznego UJ<ref>m.in. wraz z [[Mirosław Frančiċ|Mirosławem Frančiciem]], [[Henryk Zieliński|Henrykiem Zielińskim]] i [[Andrzej Żaki|Andrzejem Żaki]] - wg Mirosław Frančiċ, "Latający uniwersytet w latach okupacji", w: [[Alma Mater (czasopismo)|Alma Mater]] (1965), str. 222-232</ref>, następnie, 1945-1946, studiował na UJ, które ukończył tytułem magistra. Jednocześnie, w latach 1942–1945, działał w [[Armia Krajowa|Armii Krajowej]], a od 1944 był redaktorem konspiracyjnego pisma ''[[Na placówce]]''.
 
W 1946 zamieszkał we Wrocławiu i został zatrudniony na [[Uniwersytet Wrocławski|Uniwersytecie Wrocławskim]], Wydziale Filozoficzno-Historycznym w Instytucie Historii. W 1950 został doktorem u prof. [[Henryk Wereszycki|Henryka Wereszyckiego]], w 1955 – docentem, w 1967 – profesorem nadzwyczajnym, a w 1989 – profesorem zwyczajnym. Pracował na stanowiskach: od 1946 – starszego asystenta, od 1950 – adiunkta, w latach 1958–1968 – zastępcy przewodniczącego uczelnianej komisji wydawniczej. W latach 1969–1973 był prodziekanem Wydziału Filozoficzno-Historycznego, w latach 1976–1981 wicedyrektorem, a w 1981–1994 dyrektorem Instytutu Historycznego. W latach 1981–1987 był członkiem senatu UWr. Od 1980 członek Solidarności. W latach 1982–1983 działał w tajnych strukturach związku.
 
Adam Galos jestbył autorem około 650 publikacji naukowych dotyczących stosunków polsko-niemieckich w XIX/XX wieku, historii Niemiec, zaboru pruskiego, historii Śląska i Galicji, obchodach rocznicowych w Polsce i innych krajach. Wykształcił około 20 doktorów i około 260 magistrów. Wygłaszał referaty i wykłady na uniwersytetach w Aaruhus (Dania), Sacramento (Kalifornia), Lille, Londynie, NRD i wielokrotnie w różnych miastach w RFN oraz dla gości zagranicznych w Lublinie i we Wrocławiu.
 
Członek towarzystw naukowych:
Linia 21:
 
== Wybrane publikacje ==
* ''Historia Niemiec'' (wspólnie z [[Władysław Czapliński (historyk)|Władysławem Czaplińskim]] i Wacławem Kortą), okres od 1789–1945, wydanie 1981, 1989 oraz wydanie III uzupełnione o historię Niemiec do 2009, wydanie 2010
* ''Rugi pruskie na Górnym Śląsku (1885–1890)'' (1954)
* ''Historia Niemiec'' (wspólnie z [[Władysław Czapliński (historyk)|Władysławem Czaplińskim]] i Wacławem Kortą), okres od 1789–1945, wydanie 1981, 1989
* ''Historia Zaboru Pruskiego'' w Historii Polski, tom 3, część 1 i 2
* ''Hakata w pierwszych latach istnienia'' w Historii Hakaty
Linia 31 ⟶ 30:
** '' Wrocław w latach 1914–1945''
* ''Historia Polski'', udział w pracy zbiorowej pod redakcją Ż.Kormanowej, W.Najdus, tom III, cz.1 rozdział V, VI, VII;, tom III, cz.2 rozdział III, V, XIV, XVII; tom III, cz.33
* ''Wrocław w ostatnim półwieczu'', Rocznik Wrocławski, 1995
 
{{Przypisy}}