Sorana Cîrstea: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
B11Blanco (dyskusja | edycje)
2009, ranking
Linia 14:
|trener =
|S turnieje = 1 WTA, 7 ITF
|S ranking = 2221 <small>(1712 czerwcasierpnia 2013)</small>
|S AO = 3R (2012, 2013)
|S RG = QF (2009)
Linia 32:
Status profesjonalny uzyskała w 2006 roku. Przez pierwsze dwa lata kariery grała tylko w turniejach [[Międzynarodowa Federacja Tenisowa|ITF]]. Zwyciężała w nich trzy razy. W WTA Tour zadebiutowała w sierpniu 2006 roku na kortach w [[Sztokholm]]ie. Przebijając się przez eliminacje doszła do pierwszej rundy (w trzeciej rundzie kwalifikacji pokonała [[Agnieszka Radwańska|Agnieszkę Radwańską]]). W kolejnym starcie w turnieju WTA w [[Zurych]]u przegrała w pierwszej rundzie eliminacji. Sezon 2006 zakończyła na 348. miejscu. W 2007 rozpoczęła od startów w turniejach niższej rangi. Dzięki dzikiej karcie wystąpiła w eliminacjach do turnieju w Budapeszcie. Doszła tam do finału pokonując m.in. [[Niemcy|Niemkę]] [[Martina Müller (tenisistka)|Martinę Müller]] i [[Grecja|Greczynkę]] [[Eleni Daniilidu]]. W decydującym meczu przegrała z [[Gisela Dulko|Giselą Dulko]]. Po tym turnieju awansowała na 169. miejsce – wówczas najwyższe w karierze. W maju 2008 w marokańskim [[Fez]] zdobyła pierwszy w karierze tytuł WTA, wygrywając debla w parze z [[Anastasija Pawluczenkowa|Anastasiją Pawluczenkową]].
 
Na przełomie września i października 2008 grając w turnieju IV kategorii WTA Tour w stolicy [[Uzbekistan]]u [[Taszkent|Taszkencie]] i będąc rozstawioną z nr 3 wygrała swój pierwszy turniej w grze pojedynczej. Osiemnastoletnia wówczas Rumunka pokonała w finale [[Niemcy|Niemkę]] [[Sabine Lisicki]] 2:6, 6:4, 7:6(4). Sezon 2008 zakończyła na 37. miejscu w rankingu.
 
W [[2009]] doszła do ćwierćfinału [[French Open 2009 (gra pojedyncza kobiet)|French Open]], pokonując między innymi [[Caroline Wozniacki]] (z którą występowała wtedy w deblu) i [[Jelena Janković|Jelenę Janković]]. W meczu o półfinał przegrała z [[Samantha Stosur|Samanthą Stosur]] 6:1, 6:3. Kolejny sukces odniosła w turnieju kategorii Premier w [[LA Women's Tennis Championships 2009|Los Angeles]], gdzie doszła do półfinału, w którym ponownie została pokonana przez Stosur, po drodze eliminując Caroline Wozniacki i [[Agnieszka Radwańska|Agnieszkę Radwańską]]. Po kolejnym turnieju w [[Western & Southern Financial Group Women's Open 2009|Cincinnati]] awansowała na wówczas najwyższe w karierze 23. miejsce w rankingu.
W sierpniu 2013 odniosła największy sukces w karierze dochodząc do finału turnieju w [[Rogers Cup 2013 (kobiety)|Toronto]]. Po drodze pokonała dwie byłe [[liderki rankingu WTA]] - [[Caroline Wozniacki]] i [[Jelena Janković|Jelenę Janković]] oraz dwie triumfatorki turniejów [[Wielki Szlem (tenis)|wielkoszlemowych]] - [[Petra Kvitová|Petrę Kvitovą]] oraz Chinkę [[Li Na (tenisistka)|Li Na]]. W meczu o mistrzostwo uległa wynikiem 2:6, 0:6 [[Serena Williams|Serenie Williams]].
 
Sezon [[WTA Tour 2012|2012]] zakończyła na 27. miejscu w rankingu, osiągając między innymi półfinał turnieju w [[Bank of the West Classic 2012|Stanford]].
 
W sierpniu 2013 odniosła największy sukces w karierze dochodząc do finału turnieju w [[Rogers Cup 2013 (kobiety)|Toronto]]. Po drodze pokonała dwie byłe [[liderki rankingu WTA]] - [[Caroline Wozniacki]] i [[Jelena Janković|Jelenę Janković]] oraz dwie triumfatorki turniejów [[Wielki Szlem (tenis)|wielkoszlemowych]] - [[Petra Kvitová|Petrę Kvitovą]] oraz Chinkę [[Li Na (tenisistka)|Li Na]]. W meczu o mistrzostwo uległa wynikiem 2:6, 0:6 [[Serena Williams|Serenie Williams]]. Ten wynik pozwolił jej awansować na najwyższe w karierze 21. miejsce w rankingu.
 
== Turnieje WTA ==