Jan Kościelecki (zm. 1600): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Mathiasrex (dyskusja | edycje)
kat., drobne merytoryczne
Mathiasrex (dyskusja | edycje)
drobne redakcyjne
Linia 23:
Urodził się około [[1544]] r. Był drugim synem [[Jan Janusz Kościelecki (zm. 1564)|Janusza]], [[wojewodowie sieradzcy|wojewody sieradzkiego]], starosty generalnego wielkopolskiego, [[Starostowie bydgoscy|starosty bydgoskiego]] i Gertrudy Danaborskiej. Wraz z bratem Stanisławem podjął w [[1556]] r. studia na [[Europejski Uniwersytet Viadrina|uniwersytecie]] we [[Frankfurt nad Odrą|Frankfurcie nad Odrą]]. Latem [[1557]] r. uczestniczył w [[Wojna litewsko-rosyjska 1558-1570|wyprawie poswolskiej]]. Potem studiował w uniwersytetach w [[Wittenberga|Wittenberdze]] ([[1559]]), [[Lipsk]]u ([[1560]]) i [[Bolonia|Bolonii]] ([[1564]]). Jego pobyt i studia w protestanckich uczelniach niemieckich budziły zaniepokojenie w kołach katolickich. Posądzano go nawet o przyjęcie wyznania luterańskiego.
 
Po śmierci stryja [[Andrzej Kościelecki (wojewoda poznański)|Andrzeja]], wojewody poznańskiego, otrzymał 15 kwietnia [[1565]] r. nominację na stanowisko [[Starostowie bydgoscy|starosty bydgoskiego]]. W [[1569]] roku posłował z województwa poznańskiego na [[Unia lubelska|sejm lubelski]]. Był sygnatariuszem aktu unii lubelskiej 1569 roku<ref>Volumina Legum, t. II, Petersburg 1859., s. 8788.</ref>. W [[1572]] r. otrzymał kasztelanię [[Biechowo (województwo wielkopolskie)|biechowską]]. Po śmierci [[Zygmunt II August|Zygmunta Augusta]] był zwolennikiem kandydatury [[Henryk III Walezy|Henryka Walezego]] i podpisał akt jego obioru w [[1573]] r. Po podwójnej elekcji w [[1575]] był obok Potulickiego, kasztelana przemyskiego, jedynym senatorem obecnym na sejmiku w [[Środa Wielkopolska|Środzie]] w styczniu [[1576]] r. Apelował wówczas do prymasa o zgodę. Nieco później na sejmie koronacyjnym pomawiano go nawet o zajmowanie stanowiska neutralistycznego.
 
26 sierpnia [[1584]] r. otrzymał kasztelanię [[Międzyrzecz|międzyrzecką]]. Po obiorze [[Zygmunt III Waza|Zygmunta III]] sejmik średzki z września [[1587]] r. nakazał mu, by ruszył zbrojnie ku granicy i bronił arcyksięciu [[Maksymilian III Habsburg|Maksymilianowi]] wstępu do Polski. W związku z tym zwołał [[pospolite ruszenie]] województwa poznańskiego pod [[Jutrosin]] (październik [[1587]]), gdzie też postanowiono iść wraz z wojewodą kaliskim pod [[Piotrków (ujednoznacznienie)|Piotrków]] do króla [[Zygmunt III Waza|Zygmunta III]]. Był posłem na [[sejm pacyfikacyjny]] w [[1586]] r. W sierpniu [[1590]] r. brał udział w rokoszowym zjeździe części szlachty wielkopolskiej w [[Koło (województwo wielkopolskie)|Kole]] i jeździł stamtąd w poselstwie do króla. Na sejmiku nadzwyczajnym 1 października [[1594]] r. został wybrany w skład delegacji, mającej odwieźć królowi pieniądze na obronę od [[Tatarzy|Tatarów]]. Sejm warszawski w [[1596]] r. wyznaczył go na deputata z senatu do odbierania [[Kwarta (podatek)|kwarty]].