Jacob Pontusson De la Gardie: Różnice pomiędzy wersjami

Wojska De la Gardiego wsparły rosyjskiego księcia [[Michaił Skopin-Szujski|Michaiła Skopina-Szujskiego]] i ruszyły przez [[Nowogród Wielki|Nowogród]] na [[Moskwa|Moskwę]] ze wparciem dla Wasyla IV Szujskiego, po drodze przerywając [[oblężenie monastyru Św. Trójcy]] (23 września 1608 – 12 stycznia 1610) przez wojska I Rzeczypospolitej. W czerwcu 1610 wojska szwedzko-rosyjskie pod dowództwem [[Dymitr Szujski|Dymitra Szujskiego]] wyruszyły na [[Smoleńsk]], celem przerwania oblężenia, lecz zostały pobite w [[bitwa pod Kłuszynem|bitwie pod Kłuszynem]] 4 lipca 1610. Większa część armii najemnej De la Gardie'iego została rozbita lub przeszła na stronę polską. Porażka ta przekreśliła plany szwedzkiego króla [[Karol IX Waza|Karola XI]] osadzenia swojego syna Karola Filipa na tronie w Nowogrodzie.

 

 

W 1613 został tajnym radcą dworu, w 1621 gubernatorem generalnym szwedzkich [[Inflanty|Inflant]], od 1628 [[marszałek polny]]. Był jednym z 5 [[regent]]ów rządzących Szwecją przed osiągnięciem pełnoletności przez królową [[Krystyna Waza|Krystynę Wazównę]]. Jego propolskie, profrancuskie i pacyfistyczne nastawienie było powodem częstych konfliktów z kanclerzem [[Axel Oxenstierna|Axelem Oxenstierną]], który dowodził armią szwedzką w czasie [[Wojna trzydziestoletnia|wojny trzydziestoletniej]] po śmierci Gustawa Adolfa w 1632. Prowadził skuteczną politykę ekonomiczną, która przynosiła znaczne dochody królestwu.