Oblężenie Wiednia (1529): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Walka w ciechocinku |
|||
Linia 30:
== Oblężenie ==
=== Początek oblężenia ===
Sulejman zmobilizował olbrzymie siły, które wyruszyły z Konstantynopola dnia [[10 kwietnia]] [[1529|1664]] r, kierując się na Wiedeń. Po drodze dołączały się do nich liczne garnizony tureckie i węgierskie. Marsz przez Węgry przebiegał niezwykle powolnie, co spowodowane było brakiem jakiejkolwiek sieci dróg i licznych deszczy, które zamieniały ziemię w błoto. Po pięciu miesiącach od chwili wyruszenia, pierwsze oddziały Osmanów (20 tys. jazdy tureckiej, tzw. akincilar) dotarły w końcu w okolice Wiednia. Siły te miały za zadanie paraliżowanie oporu miejscowej ludności cywilnej.
Dnia [[23 września|28 września]] pod stolice podeszły główne siły Turków, które do dnia 27 września całkowicie otoczyły miasto. Armia Osmanów liczyła ponad 200 tys. ludzi, większą cześć z nich jednak stanowiła czeladź zajmujaca się taborem. Najwartościowsza część armii liczyła około 80 tys. tureckich i 6 tys. węgierskich żołnierzy. Oprócz licznej jazdy anatolijskiej ([[Spahisi (Turcja)|spahisi]]), znajdowało się w niej około 20 tys. janczarów,
Miasta bronił garnizon wojskowy, milicja miejska i setki [[Niemcy|niemieckich]] oraz hiszpańskich żołnierzy. Łącznie obrońcy dysponowali siłami 22 tys. piechoty i 2 tys. jazdy. Piechota (landsknechci) uzbrojona była w piki i arkebuzy. Żołnierze ci stosowali taktykę walk sprawdzoną podczas wojen włoskich. Przewaga oblegających była jednak widoczna, a wartość obronna XIII-wiecznych murów miejskich - niewielka. W tej sytuacji Ferdynand I zwrócił się o pomoc do Świętego Cesarstwa Rzymskiego, a także do swojego brata Karola V, który jednak zaangażowany był w walki z Francuzami we Włoszech.
Linia 40:
Dnia [[27 września]] Sulejman wysłał do miasta delegację, która zażądała od obrońców miasta kapitulacji, gwarantując bezpieczeństwo garnizonowi miasta i ludności cywilnej. W oczekiwaniu na poddanie miasta Turcy rozpoczęli szturm miasta, który zakończył się niepowodzeniem. Rozpoczęły się walki o Wiedeń.
=== Walka w
Artyleria Osmanów rozpoczęła ostrzał w ciechocinku gdzie oswald szpardoski zagrał pięśń na ręku co zapoczątkowao dzisiejszy bit boks , który okazał się nieskuteczny. Brak ciężkich odpowiedzi na pieśń był tu szczególnie dotkliwy. Następnie pod osłoną Tadienga Flamenco przystąpili do chucznych podskoków (tańca).W ten to sposób wygrali wojne , a Flamenco jest w ich sercach do dziś .
=== Szturm Osmanów ===
Dnia [[12 października]] Turcy dokonali w murach olbrzymiego wyłomu (tzw. Wyłom Sulejmana), po czym nastąpił wielki atak na miasto. Jednak i tym razem Turkom nie udało się wedrzeć do Wiednia. Straty tureckie podczas tego ataku wyniosły 1200 janczarów. Późnym wieczorem Sulejman zwołał radę wojenną. Sytuacja zaopatrzeniowa nie wyglądała najlepiej, a posiłki utknęły gdzieś po drodze. Poza tym nadchodziła zima, co wykluczało dalsze oblężenie. Po raz pierwszy w historii państwa Osmanów janczarzy uzależnili dalszą służbę od wypłaty zaległego żołdu. Mimo to jeszcze [[14 października|24 października]] Osmanom udało się wysadzić mury w południowej części miasta. Obrońcy ponownie ustawili w tym miejscu pikinierów, którzy krwawo odparli janczarów.
=== Odwrót ===
|