Cud Słońca: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Proszę nie opisywać zjawiska geocentrycznie. Potrzebne źródło na "pewne fakty pozostają bezsporne"
Znacznik: usuwanie dużej ilości tekstu (filtr nadużyć)
Linia 1:
'''Cud Słońca''' ([[język portugalski|port.]] ''O Milagre do Sol'') – [[zjawisko]] obserwowane przez ok. 30-100 tys. osób [[13 października]] [[1917]] w [[Cova da Iria]] koło [[Fatima (miasto)|Fatimy]] w [[Portugalia|Portugalii]], przez [[Kościół łaciński|Kościół rzymskokatolicki]] uznawane za [[cud (religia)|cud]]. Świadkowie zebrani aby zobaczyć objawienie [[Matka Boża Fatimska|Matki Bożej]], którego wiarygodność podważały świeckie media, relacjonowali nienaturalną według swej oceny aktywność [[Słońce|słońca]], m.in. jego wirowy ruch na niebie.
 
[[Plik:Newspaper fatima.jpg|thumb|294px|Numer Ilustração Portugueza, 29 października 1917]]
[[Plik:Newspaper fatima.jpg|thumb|294px|Numer Ilustração Portugueza, 29 października 1917]]"13 października 1917 r. w miejscu objawień zebrał się imponujący tłum, liczący przeszło 70 tysięcy osób. Wielu musiało pokonać setki kilometrów, w przeważającej większości pieszo lub na osłach, wozami i samochodami. Wśród zgromadzonych znajdowali się nie tylko ludzie prości, ale również bardzo sceptycznie nastawieni naukowcy, dziennikarze, ludzie niewierzący. W pewnym momencie słońce zaczęło spadać i zygzakami zbliżało się do ziemi. Wydawało się, że nastąpi kosmiczna katastrofa zderzenia się słońca z ziemią. Wtedy cały zgromadzony tłum padł na kolana. Ludzie krzyczeli z przerażenia, błagali o miłosierdzie i wyrażali żal za grzechy. Niektórzy głośno spowiadali się ze swoich grzechów, sądząc, że "to jest koniec świata". Ludzie, klęcząc, płakali i modlili się. To niezwykłe zjawisko trwało l0 minut. W tym krótkim czasie ziemia, która na skutek ulewnego deszczu zmieniła się w prawdziwe bagno, została całkowicie osuszona, a przemoczone do suchej nitki ubrania zgromadzonych ludzi całkowicie wyschły i wyglądały, jakby wyszły prosto z pralni. Podczas tego spektakularnego cudu dokonało się tysiące nawróceń oraz uzdrowień z najróżniejszych chorób "<ref>[http://adonai.pl/cuda/?id=4 Cud słońca (Objawienie Fatimskie) - Cuda - Adonai.pl<!-- Tytuł wygenerowany przez bota -->]</ref>.
"13 października 1917 r. w miejscu objawień zebrał się imponujący tłum, liczący przeszło 70 tysięcy osób. Wielu musiało pokonać setki kilometrów, w przeważającej większości pieszo lub na osłach, wozami i samochodami. Wśród zgromadzonych znajdowali się nie tylko ludzie prości, ale również bardzo sceptycznie nastawieni naukowcy, dziennikarze, ludzie niewierzący"<ref>[http://adonai.pl/cuda/?id=4 Cud słońca (Objawienie Fatimskie) - Adonai.pl]</ref>.
Wg powtarzających się relacji, ludzie przemoczeni do ,,suchej nitki", w trakcie zjawiska, w efekcie silnego promieniowania Słońca, zostali osuszeni. Objawienia fatimskie, jako jedne zaledwie z kilku na świecie, zostały oficjalnie uznane przez Kościół Katolicki. Nie można rozpatrywać tego zjawiska w oderwaniu od objawień. Cud miał jedynie uwiarygodnić objawienia i dlatego był zapowiedziany wprost i z podaniem terminu, tj. dnia i godziny, co było powodem drwin ateistów, którzy cieszyli się, że wreszcie wykażą kłamstwo kilku wiejskim dzieciom, które twierdziły, że mają objawienia Matki Bożej i zwiodły tysiące wieśniaków i innych zabobonnych ludzi, a był to czas walki oświeconej masonerii z wiarą katolicką. Zjawisko to miało u d o w o d n i ć, m.in. prawdziwość tajemnic fatimskich, np. słów o Piekle, które widziały dzieci - wizjonerzy. Dzieci wprost zapowiedziały, że konkretnego dnia zostanie dany światu dowód, co było dowodem ich niewzruszonej wiary w objawienia. Wg relacji jednej z tych wiejskich dzieci, tj. s. Łucji, która dożyła czasów współczesnych, Matka Boża stwierdziła, że ,,najwięcej ludzi trafia do piekła przez grzechy nieczystości "<ref>[http://adonai.pl/wiecznosc/?id=13] Cud słońca (Objawienie Fatimskie) - Cuda - Adonai.pl<!-- Tytuł wygenerowany przez bota -->]</ref>, (tj. wg etyki katolickiej: za seks pozamałżeński, pornografię, masturbację, onanizm, homoseksualizm, pedofilię itp.). Przekazała ona także swoją wizję:
,,(...) zobaczyliśmy jakby morze ognia. Zanurzeni w tym ogniu byli diabli i dusze w ludzkich postaciach podobne do przezroczystych, rozżarzonych węgli. Postacie były wyrzucane z wielką siłą wysoko wewnątrz płomieni i spadały ze wszystkich stron, jak iskry podczas wielkiego pożaru, lekkie jak puch, bez ciężaru i równowagi wśród przeraźliwych krzyków, wycia i bólu rozpaczy wywołujących dreszcz zgrozy. Diabli odróżniali się od ludzi swą okropną i wstrętną postacią, podobną do wzbudzających strach nieznanych jakichś zwierząt, jednocześnie przezroczystych jak rozżarzone węgle. Przerażeni, podnieśliśmy oczy do Naszej Pani szukając u Niej pomocy."<ref>[http://adonai.pl/wiecznosc/?id=13]</ref>
Obraz Piekła z Fatimy jest, w efekcie uznania tych objawień, jednym z oficjalnych źródeł w tym zakresie KK i jest dostępny w olbrzymiej liczbie publikacji.<ref>[http://www.adoracja.bielsko.opoka.org.pl/Divine_Providence_Fatima_1930PL.html]</ref>
 
Jak podają niektóre źródła, to zjawisko trwało 10 minut. Niebo pokryło wówczas się ciemnymi chmurami. Na zebranych spadł ulewny deszcz. Nagle pokazało się słońce, które zaczęło wirować po niebie. Ludzie zaczęli krzyczeć z przerażenia. Niektórzy zaczęli się głośno spowiadać ze swoich grzechów, sądząc, że "to jest koniec świata". Wielu stało, lecz wielu klęczało i płakało, modląc się<ref>[http://www.piotrskarga.pl/ps,2448,3,0,1,I,informacje.html Cud Słońca w Fatimie - Stowarzyszenie Kultury Chrześcijańskiej im. Ks. Piotra Skargi>]</ref>.
== Próba naukowego wyjaśnienia ==
[[Joe Nickell]] pisze: "Prawdopodobnie niczym zaskakującym nie jest, że cudy słońca zgłoszone zostały w innych maryjnych miejscach —w Lubbock, w Teksasie, w 1989; Sanktuarium Matki Cabrini blisko Denver, Colorado, w 1992; Conyers, Georgia, we wczesnych latach 90'"<ref name="csicop.org">[http://www.csicop.org/si/show/real_secrets_of_fatima/ Skeptical Inquirer — Volume 33.6 November / December 2009]</ref>
 
== Krytyczna ocena wydarzenia ==
Liczni naukowcy i pasjonaci nauki podjęli próby wyjaśnienia ,,cudu" Słońca. Nie mniej, pewne fakty pozostają bezsporne:
[[Joe Nickell]] pisze: "Prawdopodobnie niczym zaskakującym nie jest, że cudy słońca zgłoszone zostały w innych maryjnych miejscach —w– w Lubbock, w Teksasie, w 1989; Sanktuarium Matki Cabrini blisko Denver, Colorado, w 1992; Conyers, Georgia, we wczesnych latach 90'"<ref name="csicop.org">[http://www.csicop.org/si/show/real_secrets_of_fatima/ Skeptical Inquirer — Volume 33.6 November / December 2009]</ref>
 
Nickell dodaje, że w podczas wydarzenia w Conyers, gdy pielgrzymi byli świadkami cudu słońca<ref>Joe Nickell (1993) ''Looking for a Miracle: Weeping Icons, Relics, Stigmata, Visions and Healing Cures'' Prometheus 1993, ISBN 0-87975-840-6. Pg 197</ref> "grupa Sceptyków z Georgii przygotowała teleskop wyposażony w mylarowy ochronny filtr słoneczny" po czym "ponad dwieście osób obserwowało słońce przez jeden z filtrów słonecznych i ani jedna z tych osób nie zauważyła niczego szczególnego"<ref name="csicop.org"/>
1. Cud słońca nie był tylko zjawiskiem optycznym, lecz optyczno-cieplnym.
 
Profesor Auguste Meessen z Instytutu Fizyki [[Katolicki Uniwersytet w Lowanium|Katolickiego Uniwersytetu w Lowanium]] stwierdził, że zgłoszone przez pielgrzymów obserwacje były złudzeniami optycznymi, wywołanymi przez zbyt długie patrzenie w tarczę słoneczną. Meessen argumentuje, że powstałe na siatkówce oka kontrasty następcze spowodowane długotrwałym okresem wpatrywania się w słońce są prawdopodobnie przyczyną zaobserwowanego efektu "tańca" czy też "wirowania" słońca. Podobnie Meessen uważa, że zaobserwowane zmiany koloru najprawdopodobniej spowodowane były wybieleniem światłoczułych komórek siatkówki oka<ref name="ReferenceA">Auguste Meessen 'Apparitions and Miracles of the Sun' International Forum in Porto "Science, Religion and Conscience" October 23–25, 2003 ISSN: 1645-6564</ref>. Meessen zaobserwował, że słoneczne cudy zgłaszane były w wielu miejscach, gdzie religijnie nastawionych pielgrzymów zachęcano do długotrwałego spoglądania w słońce. Jako przykład podaje objawienie w Heroldsbach, w Niemczech (1949) , gdzie dokładnie takie same, jak w Fatimie, efekty optyczne zgłoszone zostały przez ponad dziesięć tysięcy osób.<ref name="ReferenceA"/>
2. Ubrania świadków, mokre po ulewie, zostały w ciągu trwania ,,tańca" Słońca - do Ziemi i z powrotem - zupełnie wysuszone, podobnie jak podmokły od ulewy teren.
 
3. Wysuszenie ubrań i namokłego terenu oznacza dostarczenie energii do przemiany fazowej wody w parę wodną, a musiała być ona olbrzymia, co można sprawdzić próbując odparować szklankę wody z rondelka i mierząc czas tego procesu. Zgodnie z prawami promieniowania, moc promieniowania w paśmie podczerwieni Słońca (ciepło), mogła wzrosnąć tak radykalnie tylko wtedy, jeśli Słońce zbliżyło się bardzo do Ziemi (co można zaobserwować w mikroskali, zbliżając dłoń do żarówki). Odparowanie potwierdza więc obserwowany ruch Słońca do Ziemi, co jednak prowadzi do dalszych pytań.
 
4. Nie wiadomo, dlaczego bardzo gorące promieniowanie Słońca nie spowodowało oparzeń u świadków.
 
5. Taki ruch Słońca zmieniłby orbity planet w Układzie Słonecznym lub wręcz doprowadził do jego destrukcji. Nie wiadomo, co utrzymywało planety na swoich orbitach. Odparowanie wody z ubrań czyni teorię o anomalii optycznej nieprawdopodobną.
 
Nickell dodaje, że w podczas wydarzenia w Conyers, gdy pielgrzymi byli świadkami cudu słońca<ref>Joe Nickell (1993) ''Looking for a Miracle: Weeping Icons, Relics, Stigmata, Visions and Healing Cures'' Prometheus, ISBN 0-87975-840-6. Pg 197</ref> "grupa Sceptyków z Georgii przygotowała teleskop wyposażony w mylarowy ochronny filtr słoneczny" po czym "ponad dwieście osób obserwowało słońce przez jeden z filtrów słonecznych i ani jedna z tych osób nie zauważyła niczego szczególnego"<ref name="csicop.org"/>
 
Profesor Auguste Meessen z Instytutu Fizyki [[Katolicki Uniwersytet w Lowanium|Katolickiego Uniwersytetu w Lowanium]] stwierdził, że zgłoszone przez pielgrzymów obserwacje były złudzeniami optycznymi, wywołanymi przez zbyt długie patrzenie w tarczę słoneczną. Meessen argumentuje, że powstałe na siatkówce oka kontrasty następcze spowodowane długotrwałym okresem wpatrywania się w słońce są prawdopodobnie przyczyną zaobserwowanego efektu "tańca" czy też "wirowania" słońca. Podobnie Meessen uważa, że zaobserwowane zmiany koloru najprawdopodobniej spowodowane były wybieleniem światłoczułych komórek siatkówki oka<ref name="ReferenceA">Auguste Meessen 'Apparitions and Miracles of the Sun' International Forum in Porto "Science, Religion and Conscience" October 23–25, 2003 ISSN: 1645-6564</ref>. Meessen zaobserwował, że słoneczne cudy zgłaszane były w wielu miejscach, gdzie religijnie nastawionych pielgrzymów zachęcano do długotrwałego spoglądania w słońce. Jako przykład podaje objawienie w Heroldsbach, w Niemczech (1949) , gdzie dokładnie takie same, jak w Fatimie, efekty optyczne zgłoszone zostały przez ponad dziesięć tysięcy osób.<ref name="ReferenceA"/>
Nickell sugeruje ponadto, że efekt "tańca" zaobserwowany w Fatimie jest efektem optycznym wynikającym z tymczasowego zniekształcenia siatkówki oka, spowodowanym przez długie wpatrywanie się w intensywne światło<ref name="csicop.org"/>.
 
De Marchi uważa, że zapowiedź niesprecyzowanego "cudu", nagłość początku i końca wszystkich domniemanych "cudów słońca", różne podłoża religijne obserwatorów, duża liczba obecnych ludzi, oraz brak znanych uspokajających czynników naukowych czynią [[masowa halucynacja|masową halucynację]] wątpliwą<ref name = "DeMarchib 150, 278–82">(De Marchi 1952b:150, 278–82)</ref>. Aktywność słońca zaobserwowana została przez osoby znajdujące się ponad 18 km dalej, co również wyklucza teorię masowej halucynacji bądź [[masowa histeria|masowej histerii]], jeżeli powoływać się na De Marchiego<ref name = "DeMarchib 150, 278–82" />.
 
Pomimo tych twierdzeń, nie wszyscy świadkowie zgłosili zaobserwowanie "tańca słońca". Niektórzy ludzie zobaczyli jedynie rozpromienione kolory. Niektórzy, włączając w to osoby wierzące, w ogóle nic nie zobaczyli<ref>[http://www.sacred-destinations.com/portugal/fatima-shrine-of-our-lady-of-fatima.htm Basilica and Shrine of Our Lady of Fatima]</ref><ref name="Jaki, Stanley L. 1999">Jaki, Stanley L. (1999). ''God and the Sun at Fátima''. Real View Books 1999, {{ASIN|B0006R7UJ6}}</ref>. Nie istnieją żadne naukowe, astronomiczne relacje o jakiejkolwiek niezwykłej aktywności słońca w trakcie trwania domniemanego "tańca", nie ma także świadków jakichkolwiek niecodziennych zachowań słońca dalej niż 64 km od Cova da Iria<ref>(De Marchi 1952b:148–50, 282)</ref>.
 
Pio Scatizzi, S.J.SJ opisuje wydarzenia w Fatimie oraz wyciąga następujące wnioski:
<blockquote>
Słonecznego fenomenu nie zaobserwowano w żadnym laboratorium. Niemożliwe, by mógł ujść uwadze tak dużej ilości astronomów i, oczywiście, innych mieszkańców półkuli. Nie można kwestionować, że było to zjawisko astronomiczne bądź meteorologiczne. Albo wszyscy świadkowie wydarzenia fatimskiego zostali wprowadzeni w błąd i ich wyznania były błędne, albo musimy dopuścić zjawisko nadnaturalne<ref name = "DeMarchib 282">(De Marchi 1952b:282)</ref>.
Linia 38 ⟶ 26:
 
[[Plik:Parhelion 2005 close.jpg|thumb|Słońce poboczne w tęczowych kolorach, sfotografowane w 2005.]]
Joe Nickell, [[Sceptycyzm|sceptyk]] oraz badacz [[zjawiska paranormalne|zjawisk paranormalnych]], utrzymuje, że położenie zjawiska, opisane przez wielu świadków, ma zbyt inny od słonecznego [[azymut]] i [[Wysokość astronomiczna|wysokość]], by być słońcem<ref>Joe Nickell (1993) ''Looking for a Miracle: Weeping Icons, Relics, Stigmata, Visions and Healing Cures'' Prometheus 1993, ISBN 0-87975-840-6</ref>. Sugeruje, że przyczyną zjawiska może być [[słońce poboczne]]. Czasami określane terminem parhelion, słońce boczne jest relatywnie powszechnym zjawiskiem atmosferycznym związanym z odbiciem/załamaniem światła słonecznego przez mnóstwo lodowych kryształków, tworzących chmury typu [[cirrus]] lub [[cirrostratus]]. Słońce boczne jest jednak zjawiskiem nieruchomym i nie może wyjaśnić zgłaszanego "wirowania". Nickell sugeruje, że wyjaśnienie dla tego oraz podobnych zjawisk może leżeć w chwilowym zniekształceniu siatkówki oka, spowodowanym wpatrywaniem się w intensywne światło lub efektem wywracania oczu tam i z powrotem by uniknąć kompletnego oślepienia (co łączy w sobie obraz, kontrast następczy, oraz ruch). Nickell konkluduje, że była to najprawdopodobniej:
<blockquote>
Linia 46 ⟶ 34:
Paul Simons, w pracy zatytułowanej "Sekrety pogody w cudzie fatimskim", oświadcza, że wierzy, iż niektóre z efektów optycznych w Fatimie mogły być spowodowane chmurą/burzą pyłu.
 
Kevin McClure utrzymuje, że tłum w Cova da Iria mógł oczekiwać na pojawienie się znaków na słońcu, jako że podobne zjawisko zostało zgłoszone w tygodniach poprzedzających zajście. Za podstawę swoich twierdzeń przyjmuje to, że wierni zobaczyli to, co chcieli zobaczyć. Jednak zarzuca się twierdzeniu McClure'a, że nie tłumaczy ono podobnych raportów od ludzi znajdujących się w tym czasie kilometry dalej, którzy, opierając się na ich zeznaniach, nie myśleli nawet w tamtym czasie o wydarzeniu. Kevin McClure oświadczył, że nigdy nie widział podobnego zbioru sprzecznych relacji w sprawie w żadnym z badań, których dokonał na przestrzeni uprzednich dziesięciu lat<ref>Kevin McClure (1983) ''The Evidence for Visions of the Virgin Mary'' Aquarian Press 1983, ISBN 0-85030-351-6</ref>.
Leo Madigan wierzy, że wielu świadków wydarzenia nie myli się; domniemywa jednak sprzeczności w zeznaniach, oraz sugeruje, że zdziwienie, strach, egzaltacja i wyobraźnia musiały odegrać swoje role zarówno podczas obserwacji, jak i podczas opowiadania o wydarzeniu. Madigan porównuje doświadczenia do doświadczeń modlitewnych, oraz zastanawia się, czy duchowy charakter zjawiska nie wyjaśnia sprzeczności pomiędzy wyznaniami świadków<ref>Leo Madigan (2003), ''The Children of Fátima'' Our Sunday Visitor Inc. 2003, ISBN 1-931709-57-2</ref>.
 
Profesor Lisa Schwebel, Uniwersytet św. Jana w Nowym Jorku, zauważa, że zjawisko słoneczne w Fatimie nie jest wyjątkowe: było wiele podobnych spraw, odnotowanych przy wysoce intensywnych spotkaniach religijnych, zakończonych nagłą i niespodziewaną obecnością świateł na niebie<ref>Lisa J. Schwebel (2003) ''Apparitions, Healings, and Weeping Madonnas: Christianity and the Paranormal'' Paulist Press 2003, ISBN 0-8091-4223-6 (see the [http://www.americamagazine.org/BookReview.cfm?articletypeid=31&textID=3603&issueID=485 American Manazine review]).</ref>.
 
Zdarzenie zostało oficjalnie zaakceptowane przez Kościół Rzymskokatolicki jako cud 13 października 1930. 13 października 1951, [[legat papieski]] [[Federico Tedeschini|Kardynał Tedeschini]] oznajmił milionom zebranym w Fátimie ludziom że 30 października, 31 października, 1 listopada, oraz 8 listopada 1950, [[Pius XII|Papież Pius XII]] na własne oczy zobaczył cud słońca, przechadzając się ogrodami Watykanu<ref>Joseph Pelletier. (1983). ''The Sun Danced at Fátima''. Doubleday, New York 1983. ps. 147–151.</ref>
 
== Zobacz też ==