Louis-Charles de Flers: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m źródła/przypisy |
uzupełnienie sekcji Początki kariery |
||
Linia 3:
== Początki kariery ==
De Flers urodził się dnia 12 czerwca 1754 roku w rodzinie szlacheckiej. W bardzo młodym wieku zaciągnął się do pułku kawalerii. Popierał idee [[Rewolucja francuska|rewolucji francuskiej]]. W roku 1791 został marszałkiem polowym. W roku 1792, na polecenie generała [[Charles François Dumouriez|Charlesa Francois Dumourieza]], de Flers założył obóz w Malude i w trakcie jego obrony został ciężko ranny. Po udanej rekonwalescencji, jeszcze w tym samym roku uczestniczył w inwazji na [[Belgia|Belgię]] na stanowisku dowódcy dywizji.<ref>Michaud, Flers, Charles de...</ref>
W dniu 6 listopada 1792 roku De Flers dowodził odwodami lewego skrzydła podczas [[bitwy pod Jemappes|bitwy pod Jemappes]]. Pod jego dowództwem walczyły dwa szwadrony [[Francuska Żandarmeria Narodowa|Konnej Żandarmerii Narodowej]] oraz kilka batalionów [[Grenadier|grenadierów]]. Po francuskiej porażce w [[Bitwa pod Neerwinden|bitwie pod Neerwinden]] z dnia 18 marca 1793 roku, de Flers dowodził odciętym przez wroga garnizonem w [[Breda|Bredzie]]. 3 kwietnia, po krótkim oblężeniu poddał miasto. Pozwolono mu z honorami opuścić miasto wraz z oddziałami.
== Wojna o Pireneje ==
| |||