'''Egzystencja''' ([[łacina|łac.]] ''existere'' z ''ex'' "na zewnątrz" i ''sistere'' "stać, znajdować się") – byt, istnienie, warunki życia.
Do [[egzystencjalizm (filozofia)|filozofii egzystencjalistycznej]] termin wprowadził [[Søren Kierkegaard]], a rozwijał m.in. [[Jean-Paul Sartre]]. Egzystencja oznacza tu sposób istnienia charakterystyczny wyłącznie dla człowieka i poprzedza esencję - człowiek najpierw istnieje, a dopiero później się definiuje. Istnienie człowieka tym różni się od istnienia roślin, że człowiek nie posiada wrodzonej natury, danej mu z góry, lecz musi sam ją stworzyć, nadać swemu życiu sens i wziąć za nie odpowiedzialność.
Zobacz też: [[byt]], [[sens życia]], [[tathata]], [[dharmadhatu]].
