Westa: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Bot poprawia nazwy planetoid |
Pilot Pirx (dyskusja | edycje) uzupełnienie |
||
Linia 5:
Tradycja przypisuje wprowadzenie kultu Westy królowi [[Numa Pompiliusz|Numie Pompiliuszowi]]. Jednak dokonał on prawdopodobnie tylko wprowadzenia kultu Westy jako bogini ogniska państwowego i wybudował odpowiednią świątynię. Sam kult ogniska domowego jest przypuszczalnie przedhistoryczny i przed Numą był uprawiany prywatnie przez poszczególne rodziny (''familiae'') i szczepy (''gentes'') italskie.
Świątynia Westy, pierwotnie umiejscowiona była (wraz z gajem) na stoku [[Palatyn (wzgórze)|Palatynu]]<ref>J.Parandowski: ''Mitologia'', s.320.</ref>, a obecnie znajduje się na [[Forum Romanum]] w [[Rzym]]ie. Płonął w niej wieczny, reprezentujący samą Westę ogień, którym opiekowały się kapłanki-dziewice zwane [[westalka]]mi. Jego zgaśnięcie uznawano za zły zwiastun dla państwa. Palenisko było czyszczone raz do roku, [[1 marca]] (który to dzień był początkiem roku w [[kalendarz rzymski|kalendarzu rzymskim]]) po czym odbywała się uroczysta ceremonia odnowienia ognia. Rozpalania dokonywano przez potarcie dwóch kawałków drewna, pochodzącego z pnia drzewa owocującego. Jego ostateczne wygaszenie nastąpiło w [[394]] r. n.e. na polecenie chrześcijańskiego cesarza [[Teodozjusz I Wielki|Teodozjusza Wielkiego]].
Świątynia Westy miała nieco inny charakter niż reszta rzymskich świątyń. W szczególności nie była inaugurowana (konsekrowana przez [[augur]]ów) i w związku z tym − ściślej rzecz biorąc − w ogóle nie była świątynią. W konsekwencji, na przykład, nie mógł się tam zbierać i obradować [[Senat rzymski|Senat]].
Linia 23:
== Bibliografia ==
* {{cytuj książkę |autor=Jan Parandowski |tytuł=Mitologia: Wierzenia i podania Greków i Rzymian |miejsce=Warszawa |rok=1967 |wydawca=Czytelnik}}
* Wanda Markowska ''Mity Greków i Rzymian'' ISBN 978-83-207-1694-8
{{Religia i mitologia rzymska}}
| |||