Wersja z 10:14, 7 lut 2014 edytuj MalarzBOT (dyskusja \| edycje) Boty, Uprawnieni do logowania się z zablokowanych adresów IP 4 835 007 edycji m uproszczenie wywołania szablonu {{Kontrola autorytatywna}} ← poprzednia edycja		Wersja z 12:42, 6 mar 2014 edytuj anuluj edycję BlackBot (dyskusja \| edycje) 214 876 edycji m WP:ZdB: film dramatyczny --> dramat filmowy następna edycja →
Linia 24: Ten bratanek słynnego kierowcy rajdowego Maurice'a Trintignanta (ur. 1917), poświęcił swoje zamiłowanie do samochodowych silników dla szkoły aktorskiej u Charlesa Dullina. W połowie [[lata 50. XX wieku\|lat 50.]] zaczął występować na ekranie. Wydawał się idealnym odtwórcą ról ludzi w typie „przeciętnego Francuza”: żwawy, o bystrym spojrzeniu zielonych oczu. Taki był w pierwszych swoich filmach, m.in. ''Gdyby wszyscy ludzie dobrej woli...'' (''Si tous les gars du monde'', 1956). Sławę przyniósł mu udział w filmie ''[[I Bóg stworzył kobietę]]'' (''Et Dieu... créa la femme'', 1956) [[Roger Vadim\|Rogera Vadima]] – skandalizującym ówcześnie [[melodramat\|melodramacie]], który wylansował [[Brigitte Bardot]]. Grając później w filmach [[Francja\|francuskich]] i [[Włochy\|włoskich]], wybierając mądrze role, udowodnił wkrótce swój profesjonalizm, inteligencję i wrażliwość. Zapisał się w pamięci widzów dramatycznymi, złożonymi psychologicznie kreacjami z filmów ''Pojedynek na wyspie'' (''Le Combat dans l'île'', 1962), ''Moja noc u Maud'' (''Ma nuit chez Maud'', 1968), ''Pustynia Tatarów'' (''Il Deserto dei Tartari'', 1976), a przede wszystkim w wielkim przeboju [[Claude Lelouch]]a ''Kobieta i mężczyzna'' (''Un Homme et une femme'', 1966). Nie dał się skusić perspektywami kariery [[hollywood]]zkiej, wyjątek robiąc dla [[~~film~~Dramat ~~dramatyczny~~filmowy\|dramatu]] politycznego ''W ogniu/Pod ostrzałem'' (''Under Fire'', 1982) z [[Gene Hackman\|Gene'em Hackmanem]], [[Nick Nolte\|Nickiem Nolte]] i [[Joanna Cassidy\|Joanną Cassidy]], którego akcja rozgrywa się w Ameryce Południowej. Za rolę samotnego emerytowanego sędziego zajmującego się podsłuchiwaniem swoich sąsiadów w dramacie psychologicznym ''[[Trzy kolory. Czerwony\|Trzy kolory: Czerwony]]'' (''Three Colors: Red'', 1994) [[Krzysztof Kieślowski\|Krzysztofa Kieślowskiego]] otrzymał nominację do nagrody [[César (nagroda filmowa)\|Césara]]. Linia 32: == Nagrody i nominacje == * 1999: jako Lucien Emmerich/Jean-Baptiste Emmerich w [[~~film~~Dramat ~~dramatyczny~~filmowy\|dramacie]] ''Ci którzy mnie kochają wsiądą do pociągu'' (''Ceux qui m'aiment prendront le train, * 1998: (nominacja) César najlepszy aktor drugoplanowy * 1996: za rolą pułkownika Masaguala w [[~~film~~Dramat ~~dramatyczny~~filmowy\|dramacie]] ''Fiesta'' (1995, nominacja) César najlepszy aktor * 1995: za rolę sędziego w [[~~film~~Dramat ~~dramatyczny~~filmowy\|dramacie]] [[psychologia\|psychologicznym]] ''[[Trzy kolory. Czerwony\|Trzy kolory: Czerwony]]'' (''Trois couleurs: Rouge'' * 1994: (nominacja) César najlepszy aktor * 1987: za rolę byłego alkoholika – Pierre'a w [[Melodramat\|melodramacie]] ''Kobieta mego życia'' (''La Femme de ma vie'', 1986, nominacja) [[César (nagroda filmowa)\|César]] najlepszy aktor drugoplanowy * 1969: za rolę niedoświadczonego sędziego śledczego w inspirowanym autentycznymi wydarzeniami [[~~film~~Dramat ~~dramatyczny~~filmowy\|dramacie]] [[polityka\|politycznym]] ''Z'' najlepszy aktor [[Cannes]] * 1968: jako Jan Robin/Boris Varissa w [[~~film~~Dramat ~~dramatyczny~~filmowy\|dramacie]] [[wojna\|wojennym]] ''Człowiek, który kłamie'' (''L'Homme qui ment'', 1968) [[Srebrny Niedźwiedź dla najlepszego aktora\|Srebrny Niedźwiedź]] najlepszy aktor [[Berlin]] == Wybrana filmografia ==

Jean-Louis Trintignant: Różnice pomiędzy wersjami