Walther Model: Różnice pomiędzy wersjami

Ojciec Walthera Modela początkowo był nauczycielem w szkole dla dziewcząt, a następnie pracował jako dyrektor w szkole muzycznej, a jego matką była Marie (z d. Demmer). Po zdaniu [[matura|matury]] i ukończeniu szkoły w Naumburg nad rzeką Saale (Soława), Walther rozpoczął karierę wojskową w roku 1908 jako [[fahnenjunkerFahnenjunker]] w 52. Regimenciepułku piechoty w [[Chociebuż]]u. W lutym 1908 roku, już w stopniu ''Fähnrich''<ref>Fähnrich jest stopniem wyżej od Fahnenjunkra, oznacza podchorążego, szkolącego się na oficera </ref>, wstąpił (wraz z [[Hans Hube|Hansem Hube]] do szkoły wojskowej w [[Nysa|Nysie]] (ówczesne ''Neisse''). 22 sierpnia 1910 roku został promowany do stopnia [[podporucznik]]a (''leutnantLeutnant'') w 11 kompanii 1. Batalionu 52 pułku piechoty w [[Krosno Odrzańskie|Krośnie Odrzańskim]] (ówczesne ''Crossen an der Oder''), wchodzącego w skład 10 Brygady Piechoty 5 Dywizji Piechoty III (Brandenburskiego) Korpusu Piechoty.

Wraz z wybuchem [[I wojna światowa|I wojny światowej]] w 1914 roku został mianowany adiutantem w tym batalionie, zaś pod koniec tego roku promowany do stopnia oficera regimentu. 25 lutego 1915 awansował do stopnia [[porucznik]]a (''oberleutnantOberleutnant''). Latem 1915 ranny w [[Bitwa pod Arras (1914)|w czasie walk pod Arras]] - kula trafiła go w obojczyk i przeszła przez szyję. W październiku tego roku w czasie walk w Szampanii odznaczony [[Krzyż Żelazny|Krzyżem Żelaznym]] I Klasy. Brał udział w początkowej fazie [[Bitwa pod Verdun|Bitwy pod Verdun]]. Nastepnie został skierowany na 8-miesięczny kurs dla oficerów [[Sztab|Sztabu Generalnego]], po ukończeniu którego wrócił na front do swojej macierzystej dywizji jako adiutant 10 Brygady Piechoty, a następnie szef kompanii 52 pułku piechoty. Następnie został dowódcą kompanii w 8 Regimencie Grenadierów, przez krótki czas pełniąc obowiązki dowódcy batalionu. Jeszcze w roku 1917 został odkomenderowany do ''Oberste Heeresleitung''<ref>OHL = Oberste Heeresleitung – Sztab Generalny</ref>. Tam jako szef słuzby uzbrojenia 18 listopada 1917 otrzymał stopień [[Kapitan (ranga)|kapitana]]. Na początku 1918 roku Model został skierowany do Dywizji Zapasowej Gwardii gen. Maximiliana von Prosecka, gdzie 10 marca został szefem służby zaopatrzenia (IIb). 30 sierpnia 1918 przeniesiony do 36 Dywizji Rezerwowej. Po podpisaniu dnia 11.11.1918r. przez Niemcy kapitulacji, Model zorganizował ewakuację tej dywizji do bazy demobilizacyjnej w Gdańsku.

Po zakończeniu wojny, od stycznia do czerwca 1919 Model pozostał jako adiutant dowództwa w XVII Korpusie Armijnym w Gdańsku. W lipcu 1919 roku został przydzielony do 7 Brygady Reichswehry stacjonującej w [[Westfalia|Westfalii]], a od początku 1920r. do 14 Regimentupułku piechoty w Konstancji, w którym pełnił funkcję dowódcy kompanii 2 batalionu piechoty i z którym brał udział w zdławieniu powstania ''Rote Ruhr Armee'' w [[Zagłębie Ruhry|Zagłębiu Ruhry]]. Pomimo zakazów [[Traktat wersalski|Traktatu Wersalskiego]] był odpowiedzialny za werbowanie ochotników przybywających z terenów [[Kurlandia|Kurlandii]]. W tym też czasie poznał swoją żonę - Hertę Huyssen, która urodziła mu 3 dzieci: Christę, Hellę i Hansa-Georga.

1 października 1920 roku został przeniesiony do kompanii liniowej w 18. Regimenciepułku piechoty w Monachium, gdzie po kilku miesiącach został szefem kompanii karabinów maszynowych. Prędko jednak wrócił do pracy sztabowej pod rozkazami dowódcy artylerii 6 Dywizji Piechoty. 1 października 1925 roku Model został skierowany do 8 Regimentupułku 3 Dywizji Piechoty, stacjonującego w [[Zgorzelec|Görlitz]], w którym objałobjął obowiązki dowódcy 9 kompanii 3 batalionu. Służył tu do 30 września 1928, po czym oddelegowano go na stanowisko nauczyciela taktyki i historii wojen do 3 dywizji piechoty podpułkownika [[Georg-Hans Reinhardt|Reinhardta]], a w 1930 do Wydziału T-4 (wyszkolenia) Urzędu Wojskowego, tzw. (''Truppenamtu)''. W roku 1929 awansował do stopnia [[major]]a, a 1 listopada 1932 roku do stopnia podpułkownika (''oberstleutnanta''). W listopadzie tego roku został dowódcą batalionu 2 Pułku Piechoty w Olsztynie.

26 października 1941 roku został mianowany dowódcą XXXXI Korpusu Pancernego. Wkrótce potem mianowano go (z mocą wsteczną od 1.10.1941) generałem wojsk pancernych, a 31 stycznia 1942 roku [[Hitler]] i [[Franz Halder|Halder]] wezwali go do Prus WschodniachWschodnich, gdzie miał otrzymać liście dębowe do Krzyża Rycerskiego i awans na [[generał|generała pułkownika]]. Od 1941 roku znał się z [[Heinz Guderian|Guderianem]], który 28 lipca 1941 odznaczył go Krzyżem Rycerskim, przyznanym 9 lipca za ekspresowe osiągnięcie [[Dniepr]]u, a po latach wyraził się o nim w następujących słowach:

15 września 1944 około 13.00 w [[Oosterbeek]] Model osobiście był świadkiem lądowania brytyjskiej [[1 Dywizja Powietrznodesantowa (Wielka Brytania)|1 Dywizji Powietrznodesantowej]] pod [[Arnhem]] w ramach [[Operacja Market Garden|operacji "Market-Garden"]]. Korzystając z jednostek znajdującego się w rejonie lądowania [[II Korpus Pancerny SS|II Korpusu Pancernego SS]] [[SS-Obergruppenführer|Obergruppenführera]] [[Wilhelm Bittrich|Wilhelma Bittricha]] ([[9 Dywizja Pancerna SS Hohenstaufen]] - 3000 żołnierzy bez czołgów, oraz [[10 Dywizja Pancerna SS Frundsberg]] - 4000 żołnierzy z batalionem [[Panzerkampfwagen IV|Pzkpfw IV]]), Model po raz kolejny dowiódł swoich umiejętności improwizowania obrony, w wyniku czego zrzucony w rejonie Arnhem brytyjsko-amerykańsko-polskibrytyjski desant powietrzny został zniszczony.