Chrzest w Duchu Świętym: Różnice pomiędzy wersjami

{{Pentekostalizm}}

 

Określenie wzięło swój początek ze słów Jana Chrzciciela z Ewangelii i Jezusa z księgi Dziejów Apostolskich (patrz poniżej). Jest ono typowe dla nurtów pentekostalnych i charyzmatycznych, podczas gdy większość [[chrześcijaństwo|chrześcijan]] odnosi te cytaty z [[Biblia|Biblii]] do [[sakrament]]u [[chrzest|chrztu]]. Kościoły historyczne, np. ewangelickie, używają w takim znaczeniu wyrażenia „pełnia Ducha” (wiąże się to z poglądem, że Duch Święty jest udzielany osobie niezależnie od jej woli, głównie danie człowiekowi przez Boga Ducha Świętego wiąże się z chrztem, w przypadku kościołów ewangelickich - niemowląt; jest on niepodzielany przez chrześcijan ewangelikalnych ze względu na chrzczenie wyłącznie osób dorosłych).

Według przyjmowanej głównie przez zielonoświątkowców oraz charyzmatyków doktryny, według której mówienie innymi językami ([[glosolalia]]) jest „dowodem” na przeżycie chrztu w Duchu Świętym. Jest ona różnie przyjmowana w innych wyznaniach ewangelikalnych, ale też w samych zborach jednego wyznania często występują odmienne poglądy na ten temat.

 

 

 

[[Kategoria:Chrześcijaństwo charyzmatyczne]]