Wikipedia

Madame Pompadour: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Linia 40:
Rola królewskiej faworyty nie była łatwa. Opinia francuska obwiniała ją za klęski oręża i dyplomacji francuskiej<ref>J. Baszkiewicz, s. 335.</ref>, stała się obiektem satyr i kąśliwych paszkwili. Najcięższym ciosem była dla niej śmierć niespełna dziesięcioletniej córki ''Fanfan''.
 
W okresie, kiedy markiza nie była już kochanką króla, został utworzony JeleniParc aux Cerfs [Park Jeleni]. Było to miejsce, do którego sprowadzano młode dziewczyny dla króla. Zmarła w 1764 po przebyciu choroby płuc, ku radości córek króla nazywanych [[Francuska rodzina królewska#Mesdames Tantes|''Mesdames Tantes'']]: [[Maria Adelajda Burbon|Adelajdy]], [[Wiktoria Ludwika Burbon|Wiktorii]] i [[Zofia Filipa Burbon|Zofii]]<ref>E. Herman, s. 43.</ref>.
 
Za życia markiza de Pompadour mawiała: ''(żyjmy hucznie i wesoło), a po nas choćby potop!'' ([[język francuski|fr.]] ''aprés nous le déluge''). Załamany śmiercią madamme de Pompadour Ludwik dopiero po czterech latach, w roku 1768, wziął kolejną ''maîtresse-en-titre'', paryską prostytutkę, [[madame du Barry]]<ref>E. Herman, s. 44.</ref><ref>J. Baszkiewicz, s. 336.</ref>.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/wiki/Madame_Pompadour”