Broadway (teatr): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Początki musicalu: lit., int. |
→XX wiek: lit. |
||
Linia 31:
Na początku XX wieku w repertuarze zaczęły dominować transkrypcje popularnych europejskich [[Operetka|operetek]] ''The Fortune Teller ''(1898), ''Babes in Toyland'' (1903), ''Mlle. Modiste'' (1905), ''The Red Mill'' (1906) czy ''Naughty Marietta'' (1910)<ref>[http://home.earthlink.net/~nmidkiff/dorothyarticles.html "Discovering Dorothy"]</ref>. W momencie pojawienia się oświetlenia elektrycznego Broadway zaczęto nazywać (od girland białych żarówek) "The Great White Way". W sierpniu 1919 zrzeszająca aktorów ''Actors Equity Association'' wywalczyła strajkami standardowy kontrakt dla każdego aktora. W latach dwudziestych rodzinna firma braci Shubert przejęła kontrolę nad większością teatrów na Broadwayu<ref>[http://www.musicals101.com/bwaythhist4.htm "Kenrick's summary of the 20th century history of theatre in New York"]</ref>.
Pojawienie się nowego medium, [[film]]u początkowo nie stanowiło zagrożenia dla sceny, zwłaszcza że na początku były nieme i czarno-białe. Niemniej od końca lat dwudziestych, zwłaszcza po pojawieniu się pierwszego filmu dźwiękowego ''[[Śpiewak jazzbandu|The Jazz Singer]]'' (który notabene był także pierwszym filmem muzycznym) zaczęto obawiać się wypierania spektakli muzycznych. Zaczęły dominować lekkie, music-hallowe przedstawienia ignorujące wątek, dając okazje do popisów wokalnych i tanecznych, wiodącymi były dzieła producenta [[Florenz Ziegfeld|Florenza Ziegfelda]] jak: ''Sally'', ''Lady Be Good'', ''Sunny'', ''No, No, Nanette'', ''Harlem'', ''Oh, Kay!'' czy ''Funny Face''. Przy współtworzeniu ich pracowali najwybitniejsi kompozytorzy, jak: [[George Gershwin]], [[Cole Porter]], [[Jerome Kern]], [[Vincent Youmans]], oraz spółka [[Richard Rodgers]] & [[Lorenz Hart]] jak również [[Noël Coward]], Sigmund Romberg i [[Rudolf Friml]].
W tym czasie (1927) powstało jednak również znacznie poważniejsze dzieło, ''[[Show Boat]]'', integrujące w sobie akcję, dramatyzm, dialogi i utwory muzyczne - jak w nowoczesnym musicalu. W ''Ziegfeld Theatre'' było wystawione 572 razy.
| |||