Wojsko najemne: Różnice pomiędzy wersjami

2. Określenie „najemnik” dotyczy każdej osoby, która spełnia następujące kryteria :

(f) nie została wysłana przez państwo inne niż strona konfliktu w [[siły pokojowe|misji urzędowej]] jako członek sił zbrojnych tego państwa.

Schwytany najemnik powinien być traktowany humanitarnie zgodnie z art. 75 Protokołu. Odpowiedzialność zależy od przepisów panstwa - strony.

Identyczną definicję zawiera "Konwencja o eliminacji najemników w Afryce" z 1977 zawarta w ramach [[OJA]]. <ref>[http://www.icrc.org/ihl/INTRO/485?OpenDocument Convention for the Elimination of Mercenarism in Africa] {{lang|en}}</ref> Konwencja [[ONZ]] o zwalczaniu rekrutacji, wykorzystania, finansowania i szkolenia najemników z 1989 <ref>[http://www.icrc.org/ihl/INTRO/530?OpenDocument International Convention against the Recruitment, Use, Financing and Training of Mercenaries], przekład polski w : Marian Flemming ''Międzynarodowe prawo humanitarne konfliktów zbrojnych'' Warszawa 2003 ISBN 83-88062-89-1 s. 86 - 90. Stronami Konwencji jest przeszło 30 państw, podczas gdy I Protokołu ponad 170. Polska podpisała Konwencję 28 grudnia 1990 bez ratyfikacji.</ref> w art. 1 powiela tę definicję (pomijając wymóg bezpośredniego udziału najemnika w konflikcie zbrojnym przez najemnika) i w poszerzaposzerzając ją o ''osobę, która w jakiejkolwiek innej niż określono poprzednio sytuacji została specjalnie zwerbowana w kraju lub za granicą w celu wzięcia udziału w zbiorowym akcie przemocy'' ("concerted act of violence") ''mającym na celu obalenie rządu lub w inny sposób naruszenie porządku konstytucyjnego w państwie albo naruszenie integralności terytorialnej państwa'' (a przy tym spełnia ''[[mutatis mutandis]]'' resztę wymienionych wcześniej wymogów, w tym udział w omawianym przedsięwzięciu z chęci zysku[[zysk]]u).