Avro Lancaster: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Addbot (dyskusja | edycje)
m Bot: Przenoszę 35 linków interwiki do Wikidata, znajdziesz je teraz w zasobie d:q203622
→‎Wersje: drobne merytoryczne
Linia 82:
[[Plik:Lancaster Mk X CWHM 1.JPG|thumb|left|330px|Avro Lancaster Mk. X]]
* '''Mk. I (B.Mk I)''' – podstawowa wersja, napędzana silnikami Rolls-Royce Merlin XX o mocy 1280 KM, a egzemplarze późniejszej produkcji Merlin 22, końcowej Merlin 24. W 1943 roku zaczęto montować radar H2S. Wyprodukowano łącznie 3425 sztuk tej wersji.
** '''Mk. I (Special)''' – specjalna wersja powstała w 1945 roku z przebudowania egzemplarzy wersji B. Mk. I, przystosowana do przenoszenia super ciężkich bomb [[Grand Slam]] o wadze 9979 kg (22 000 funtów). Miały wydłużoną komorę bombową, pozbawiono ją drzwi i wzmocniono podłużnice podłogi, tak by samolot mógł udźwignąć bombę. Bomba pomimo tych modyfikacji i tak wystawała z komory bombowej i samolot wyglądał jakby przenosił torpedę. Były na nich zamontowane podrasowane silniki Merlin 24 ze śmigłami z łopatami wygiętymi jak szable oraz miały wzmocnione podwozie. W celu zredukowania masy własnej samolotu usunięto z nich wieżyczki dziobową i grzbietową, a uzbrojenie ogonowej ograniczono z 4 do 2 km Browning kal. 7,7 mm. Masa startowa z bombą Grand Slam wynosiła 33 112 kg, zasięg 2655 km, a pułap maksymalny 5180 m. Zrzucono z nich w okresie od marca do maja 1945 roku 41 bomb Grand Slam. Powstały 33 sztuki tej wersji.
** '''PR. I''' – wersja przeznaczona do rozpoznania fotograficznego. Usunięto całe uzbrojenie obronne łącznie z wieżyczkami, co spowodowało przebudowę nosa maszyny. Aparaty fotograficzne zostały zamontowane w komorze bombowej. W czasie wojny używana w [[No. 82 Squadron RAF|dywizjonach 82.]] i [[No. 541 Squadron RAF|541.]], a po wojnie w [[No. 683 Squadron RAF|dywizjonie 683.]] na Bliskim Wschodzie.
** '''Mk. I (FE)''' – wersja dalekiego zasięgu, przeznaczona do walk na [[Daleki Wschód|Dalekim Wschodzie]] w warunkach tropikalnych. Bazowała na ostatnich seriach wersji Mk. I. Miały one wieżyczkę nosową FN5 i ogonową FN82 z 2 km 12,7 mm. Ponadto zmodyfikowano wyposażenie radiowe, radar oraz w komorze bombowej zamontowano dodatkowy zbiornika paliwa o pojemności 400 galonów. Górne powierzchnie maszyny były pomalowane na biało, a spodnie na czarno. Nie wzięła udziału w walkach.