'''Hotel InterContinental''' – pięciogwiazdkowy [[hotel]] w [[Warszawa|Warszawie]], zlokalizowany pomiędzy ulicami [[Ulica Emilii Plater w Warszawie|Emilii Plater]], [[ulica śliska w Warszawie|Śliską]] i [[ulica Sosnowa w Warszawie|Sosnową]], który zaprojektował zespół architektów pod kierownictwem nieżyjącego już [[Tadeusz Spychała|Tadeusza Spychały]].
Budynek charakteryzuje jednolita, smukła bryła, utrzymana w groszkowej tonacji kolorów, podobnie jak sąsiadujący wieżowiec [[Warsaw Financial Center|WFC]]. Mieści 326 pokoi gościnnych o różnym standardzie, w tym apartament prezydencki, 77 luksusowych apartamentów z aneksem kuchennym oraz posiada 12 sal konferencyjnych. W budynku jest również sala balowa, dwa bary, dwie restauracje, pijalnia czekolady [[E. Wedel]], sauna, fitness club, spa, solarium. Na 43 i 44 piętrze (150 metrów nad ziemią) zbudowano nowoczesny basen o wymiarach 6 x 18 metrów. Jest to najwyżej położony basen w Polsce. Pod ziemią mieszczą się parkingi dla 175 pojazdów, rozłożone na pięciu poziomach.
W celu wybudowania wieżowca zamknięto na prawie rok przed rozpoczęciem budowy, a następniehotelu wyburzono pierwszy w Polsce klub jazzowy, legendarne [[Akwarium Jazz Club|Akwarium]] (rok zał. 1970). Był to wówczas jedyny klub jazzowy w Warszawie. Mieszkańcy okolicznych bloków protestowali przeciwko nowemu budynkowi, tłumacząc że zasłoni im światło słoneczne. Nie przekonywały ich nawet zachęty ze strony inwestora, który chciał odnowić ich bloki. Ostatecznie doszło jednak do porozumienia z mieszkańcami, czemu budynek zawdzięcza swój ciekawy wygląd - stoi tak jakby na "kurzej stopce", a mieszkańcy bloków z tyłu mają taki sam dostęp do światła jak wcześniej. Klub jazzowy zniknął na sześć lat, a później został reaktywowany w kompleksie [[Złote Tarasy]].
Całkowity koszt budowy hotelu przekroczył 100 milionówmln euro.
