Ludwik Konarzewski (junior): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Biografia: drobne uzupełnienie |
→Biografia: korekta |
||
Linia 26:
W 1938 roku rozpoczął studia w [[Akademia Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie|Akademii Sztuk Pięknych]] w [[Kraków|Krakowie]] w zakresie malarstwa, przerwane przez wojnę ukończył je w [[1948]] roku. Studiował m.in. pod kierunkiem malarzy z kręgu kolorystów: [[Władysław Jarocki|Władysława Jarockiego]], [[Fryderyk Pautsch|Fryderyka Pautscha]], [[Jerzy Fedkowicz|Jerzego Fedkowicza]], [[Andrzej Pronaszko|Andrzeja Pronaszki]], [[Eugeniusz Eibisch|Eugeniusza Eibischa]] i przejściowo także [[Wojciech Weiss|Wojciecha Weissa]]. Rzeźbę studiował u [[Xawery Dunikowski|Xawerego Dunikowskiego]] i [[Stanisław Horno-Popławski|Stanisława Horno-Popławskiego]]<ref>Łukasz Konarzewski ''Malarstwo rzeczywiste Ludwika Konarzewskiego-juniora'', „Znad Olzy” Rok I nr 3 grudzień 1998, s.4 - passim</ref>.
Przez 30 lat pracował w [[Rydułtowy|Rydułtowach]] koło [[Rybnik]]a jako nauczyciel, współzałożyciel (w 1945 r. wraz z ojcem), a po śmierci ojca – dyrektor Państwowego Ogniska Plastycznego{{r|pop}}, stając się osobowością w znacznym stopniu kształtującą poziom i jakość świadomości plastycznej miejscowej społeczności – podobnie, jak ojciec w okresie międzywojennym w [[Istebna|Istebnej]]. W uznaniu tych dokonań w 1999 r. jego imieniem nazwano plac naprzeciw Urzędu Miasta w Rydułtowach, samo zaś Państwowe Ognisko Plastyczne - imieniem ojca Ludwika-seniora. Z centralnym Górnym Śląskiem bardziej związała go też praca, a od 1946 aż do 1967 r.
Natomiast na rodzinnym [[Bucznik (województwo śląskie)|Buczniku]] w Istebnej, założył, także wraz z ojcem (po raz drugi), społeczną szkołę plastyczną – Ognisko Kultury Plastycznej, umiejscowione w powojennym już budynku. Szkoła ta funkcjonowała do około 1960 r. Oprócz Ludwika Konarzewskiego-juniora, nauczał w niej w pierwszych latach jego ojciec oraz żona [[Joanna Konarzewska]] i siostra Maria.
| |||