Krzysztof Białłozor (kanonik): Różnice pomiędzy wersjami

[[3 kwietnia]] [[1702]] roku zawarł z carem układ sojuszniczo-protekcyjny w imieniu [[Wielkie Księstwo Litewskie|Wielkiego Księstwa Litewskiego]]. Kolejny układ, który [[9 lipca]] [[1703]] roku w obozie armii rosyjskiej pod [[Schlüsselburg]]iem podpisali Białłozor, [[Michał Chalecki]], starosta mozyrski i Jan Dąbrowski podkomorzy wileński zobowiązywał Litwę do kontynuowania wojny ze Szwedami, nawet gdyby Korona nie zdecydowała się na nią, w zamian za militarną pomoc cara. Te układy, a także kolejny w Jaworowie (13 grudnia 1703) były podstawą do zasadniczego sojuszu polsko-rosyjskiego podpisanego pod Narwą [[30 sierpnia]] [[1704]] roku (podpisał go [[Tomasz Działyński]], wojewoda chełmiński).

 

* ''Historia Dyplomacji Polskiej, tom II 1572-1795'' pod red. Zbigniewa Wójcika, PWN Warszawa 1982, s. 357-358.

 

 

* {{cytuj książkę | tytuł = [[Polski Słownik Biograficzny]] | tom = 2 | wydawca = [[Polska Akademia Umiejętności]] – Skład Główny w Księgarniach [[Gebethner i Wolff|Gebethnera i Wolffa]] | miejsce = [[Kraków]] | rok = 1936 | tytuł tomu = Beyzym Jan – Brownsford Marja | rozdział = Białłozor Krzysztof| autor r = Henryk Mościcki| strony = 11}} Reprint: [[Zakład Narodowy im. Ossolińskich]], Kraków 1989, ISBN 8304032910