Rycerzyk czerwonozłoty: Różnice pomiędzy wersjami

'''Rycerzyk czerwonozłoty''' (''Tricholomopsis rutilans'' (Schaeff.) Singer) – gatunek grzybów z rodziny [[Gąskowate|gąskowatych]] (''Tricholomataceae'')|<ref name=if>{{Cytuj stronę |url= http://www.indexfungorum.org/names/NamesRecord.asp?RecordID=254523|tytuł= Index Fungorum|data dostępu = 2013-03-05|język=en}}</ref>.

 

Nazwę polską podali [[Barbara Gumińska]] i [[Władysław Wojewoda]] w 1968. W polskim piśmiennictwie mykologicznym gatunek ten opisywany był też jako złotawka, boczniak czerwonozłoty, bedłka czerwonozłota, brzegowłosek czerwonozłoty<ref name=checklist>{{Cytuj książkę |nazwisko= Wojewoda |imię= Władysław |autor link=Władysław Wojewoda |tytuł= Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski |wydawca=W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences |miejsce=Kraków |rok=2003 |isbn= 83-89648-09-1}}</ref>. Ma ok. 30 [[synonim (taksonomia)|synonimów łacińskich]]. Niektóre z nich:<ref name=sf>{{Cytuj stronę |url= http://www.speciesfungorum.org/Names/SynSpecies.asp?RecordID=254523|tytuł= Species Fungorum |data dostępu = 2013-04-15|język=en}}</ref>.

{{układ_wielokolumnowy|liczba=2|

}}

 

; [[Kapelusz grzyba|Kapelusz]]:

Średnica 3-15 cm, u młodych okazów jest półokrągły, łukowaty z podwiniętym brzegiem, u starszych rozpostarty, czasami z tępym garbem<ref name=wag>{{Cytuj książkę|imię=Pavol |nazwisko=Škubla |tytuł=Wielki atlas grzybów |miejsce=Poznań |data=2007 |wydawca=Elipsa |isbn= 978-83-245-9550-1}}</ref>. Skórka delikatnie filcowata, żółte tło pokryte jest liliowo-czerwonymi łuseczkami<ref name=Gerhardt>{{cytuj książkę |nazwisko=Gerhardt |imię=Ewald |tytuł=Grzyby – wielki ilustrowany przewodnik |rok= |wydawca=KDC |miejsce= |isbn =83-7404-513-2 |strony =100}}</ref>. Gatunek ten ma bardzo zmienne ubarwienie kapelusza; u młodych okazów kapelusz może być całkowicie purpurowofioletowy, zaś u starszych jednolicie żółty<ref name=Gminder>{{Cytuj książkę |nazwisko= Gminder |imię= Andreas |tytuł= Atlas grzybów. Jak bezbłędnie oznaczać 340 gatunków grzybów Europy Środkowej |wydawca= |miejsce= |rok=2008 |isbn= 978-83-258-0588-3}}</ref>.

Biały, [[amyloidalny|nieamyloidalny]]. [[Zarodnik]]i gładkie, eliptyczne, o rozmiarach 6,5-8 x 4,5-5,5 μm, bez pory rostkowej<ref name=Gerhardt/>.

 

Występuje od lipca do listopada, pojedynczo lub w kępach na pniach drzew<ref name=Gerhardt/>. Czasami występuje gromadnie. Rośnie przy podstawie pni lub na [[Martwe drewno w lesie|martwym drewnie]]<ref name=wag/>. Niekiedy pozornie rośnie na ziemi, w rzeczywistości jednak [[grzybnia]] wyrastająca z podstawy jego trzonu wyrasta na korzeniach drzew. Rośnie na różnych gatunkach drzew, zarówno liściastych, jak iglastych, zaobserwowano jednak, że w Europie Środkowej rośnie głównie na drzewach iglastych, w Europie Południowej natomiast na drzewach liściastych<ref name=Gminder/>.

 

[[Saprotrof]]<ref name=checklist/>. Nie jest trujący, jest jednak mało smaczny i z tego powodu uważany jest za niejadalny<ref name=Wojewoda>{{Cytuj książkę|imię=Barbara |nazwisko=Gumińska |imię2=Władysław |nazwisko2=Wojewoda|tytuł=Grzyby i ich oznaczanie |miejsce=Warszawa |rok=1985 |wydawca=PWRiL |isbn= 83-09-00714-0}}</ref><ref name=wag>{{Cytuj książkę|imię=Pavol|nazwisko=Škubla |tytuł=Wielki atlas grzybów |miejsce=Poznań |data=2007 |wydawca=Elipsa|isbn= 978-83-245-9550-1}}</ref>. Przez niektórych autorów jest uważany za grzyb jadalny, jako domieszka w małych ilościach do potraw mieszanych, może bowiem wywoływać dolegliwości żołądkowe, ma również niezbyt przyjemny smak i zapach<ref name= Gerhardt/>.

 

Rekordowy okaz znaleziono we Włoszech na pniu [[dąb korkowy|dęba korkowego]] – jego kapelusz miał średnicę 56 cm<ref name=Gminder/>.

 

 

[[Kategoria:Gąskowate]]