Gordon Cooper: Różnice pomiędzy wersjami

W latach 1954–1956 uczęszczał do Instytutu Technologii Sił Powietrznych (''Air Force Institute of Technology'') w Wojskowej Bazie Lotniczej Wright-Patterson niedaleko [[Dayton]] w [[Ohio]]. Instytut ukończył z tytułem inżyniera aeronautyki. Kilka następnych lat spędził w Wojskowej Bazie Lotniczej w [[Edwards Air Force Base|Edwards]] w [[Kalifornia|Kalifornii]], gdzie pracował w charakterze pilota doświadczalnego.

 

Cooper był jednym ze 110 pilotów doświadczalnych, którzy uczestniczyli w naborze pierwszej grupy amerykańskich astronautów przewidzianych do lotów w ramach programu Mercury.

2 kwietnia 1959 wraz z sześcioma innymi astronautami oficjalnie został członkiem zespołu zwanego „Mercury Seven” lub „Original Seven”.

Cooper uczestniczył również w programie [[Program Apollo|Apollo]]. W maju 1969 był dublerem dowódcy misji [[Apollo 10]], lotu będącego próbą generalną przed lądowaniem człowieka na [[Księżyc]]u. Astronauta miał olbrzymią szanse zostać piątym człowiekiem, który postawił stopę na Srebrnym Globie. Na drodze stanął mu jednak [[Alan Shepard]], który po dłuższej przerwie spowodowanej problemami ze zdrowiem, powrócił do zajęć astronauty i został wyznaczony przez [[NASA]] na dowódcę misji [[Apollo 13]]. Nota bene Shepard wraz z dowodzoną przez siebie załogą został później przesunięty do misji [[Apollo 14]], ponieważ potrzebował więcej czasu na przygotowanie się do lotu.

 

31 lipca 1970 Gordon Cooper odszedł z NASA, zniechęcony m.in. konfliktem wokół misji Apollo 13. Zajął się biznesem i doradztwem technicznym dla różnych firm.