Bernard Chrzanowski: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Mathiasrex (dyskusja | edycje)
kat., drobne merytoryczne
Mathiasrex (dyskusja | edycje)
drobne techniczne
Linia 24:
Od [[1900]] roku był członkiem [[Liga Narodowa|Ligi Narodowej]]<ref>Stanisław Kozicki, Historia Ligi Narodowej (okres 1887-1907), Londyn 1964, s. 572.</ref>. W latach 1901–1910 pełnił mandat deputowanego do parlamentu Rzeszy. Występował przeciwko polityce [[germanizacja|germanizacyjnej]] rządu. Działał w środowiskach [[Narodowa Demokracja|endeckich]], dla których pozyskał lidera mieszczańskiego ruchu ludowego [[Roman Szymański|Romana Szymańskiego]]. Od 1899 należał do tajnej Ligi Narodowej w Poznaniu, w ramach jej sekcji kulturalnej kierował akcją wydawania książeczek, obrazów historycznych, śpiewników i elementarzy, organizował także dla młodzieży pracującej wycieczki do Krakowa. Przy poznańskim Bazarze zorganizował w 1898 stałe Wykłady Ludowe im. [[Adam Mickiewicz|Mickiewicza]], kontynuowane później przez Towarzystwo Czytelni Ludowych. W latach 1909–1919 kierował [[Polskie Towarzystwo Demokratyczne|Towarzystwem Demokratyczno-Narodowym]] w Poznaniu. W 1913 włączył się w prace kierowanej przez [[Ludwik Mycielski (polityk)|Ludwika Mycielskiego]] Rady Narodowej, koordynującej działalność polską w zaborze pruskim; kładł nacisk na aktywizację działań Rady na tzw. kresach zaboru - Pomorzu, Warmii i Mazurach oraz Śląsku, jako na najbardziej zagrożonych germanizacją.
 
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości odszedł od endecji. W 1919 został mianowany podsekretarzem stanu w Ministerstwie b. Dzielnicy Pruskiej. [[22 października]] [[1920]] roku zostałBył członkiem Obywatelskiego Komitetu Wykonawczego Obrony Państwa w [[1920]] roku<ref>Obrona państwa w 1920 roku, Warszawa 1923, s. 153.</ref>. W latach 1922–1928 pełnił funkcję kuratora [[Okręg Szkolny Poznański|Okręgu Szkolnego Poznańskiego]]. Planował reformę szkolnictwa, co nie spotkało się z akceptacją władz zwierznich i ostatecznie nie zostało zrealizowane, dbał przede wszystkim o szkolnictwo wiejskie. W 1935 został mianowany [[Senat Rzeczypospolitej Polskiej|senatorem RP]]. W 1935 został odznaczony Złotym [[Wawrzyn Akademicki|Wawrzynem Akademickim]] [[Polska Akademia Literatury|Polskiej Akademii Literatury]]<ref>''Rocznik Polskiej Akademii Literatury'', Warszawa 1937, s. 255.</ref>.
 
Przez wiele lat interesował się [[skauting]]iem. Wydał zbiór [[Gawęda (literatura)|gawęd]] dla [[Harcerstwo|harcerzy]] ''Z Ojczyzny''. 16 maja 1937 odsłonił pomnik "Harcerzom poległym w walkach o niepodległość" na [[Malta (Poznań)|Malcie]] w [[Poznań|Poznaniu]]<ref>Pomnik "Harcerzom Wielkopolskim" poległym w walce o niepodległość 1918-1920 (ulotka). [[Chorągiew Wielkopolska ZHP]], 28 września 2013.</ref>.