Ludwik Ćwikliński: Różnice pomiędzy wersjami

Był synem organisty kościelnego Wojciecha i Cecylii z Buszkiewiczów. Ukończył [[I Liceum Ogólnokształcące im. Bolesława Chrobrego w Gnieźnie|Królewskie gimnazjumGimnazjum w Gnieźnie]]<ref>{{cytuj (stronę |url= http://www.absolwent.gniezno.pl/strona.php?mi=602&lang= |tytuł=Absolwenci – Z orlików na orły wyrośli |opublikowany=Stowarzyszenie Absolwentów I LO}}[[1870dostęp 2014-11-07]])</ref>, gdzie w 1870 zdał maturę, następnie studiował filologię klasyczną, historię starożytną i slawistykę na [[Uniwersytet Wrocławski|Uniwersytecie Wrocławskim]] (1870-71) oraz filologię klasyczną, historię starożytną i historię filozofii na uniwersytecie w [[Berlin]]ie (1871-1873). W Berlinie jednym z jego wykładowców był [[Theodor Mommsen]]. W 1873 na podstawie pracy ''Quaestiones de tempore, quo Thucydides priorem historiae suae partem composuerit'' obronił doktorat na uczelni berlińskiej. Pracował jako nauczyciel historii i języków starożytnych w gimnazjum w Berlinie (do 1875). W [[1876]] został profesorem nadzwyczajnym Uniwersytetu Lwowskiego; wykładał filologię klasyczną, archeologię i historię starożytną; kierował II Katedrą Filologii Klasycznej. W [[1879]] otrzymał tytuł profesora zwyczajnego, dwukrotnie pełnił funkcję dziekana Wydziału Filozoficznego (1883/1884, 1891), był prorektorem (1894/1895) i rektorem (1893/1894) Uniwersytetu Lwowskiego. W latach 1876-1902 kierował jednocześnie Komisją Egzaminacyjną dla kandydatów na nauczycieli szkół średnich, a 1879-1902 był konserwatorem zabytków przedhistorycznych w Urzędzie Konserwatorskim we Lwowie. Pełnił funkcję prezesa Towarzystwa Kursów Akademickich dla kobiet (1896-1899). Wsparł kandydaturę [[Tadeusz Wojciechowski (historyk)|Tadeusza Wojciechowskiego]] na stanowisko kierownika Katedry Historii Polski na Uniwersytecie Lwowskim (1881); redagował czasopismo "Eos" (1894-1901).