Ariusz: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
M.Tomma (dyskusja | edycje)
m lit. drobne
M.Tomma (dyskusja | edycje)
Linia 7:
== Życiorys ==
[[Plik:Constantine burning Arian books.jpg|thumb|200px|Spalenie pism Ariusza podczas obrad [[Sobór nicejski I|pierwszego soboru powszechnego]] w Nicei. Manuskrypt CLXV, Biblioteca Capitolare, Vercelli, ok. 825 rok]]
Ariusz, syn [[Ammonius]]a, nauki pobierał nauki u [[Lucjan z Antiochii|Lucjana]], prezbitera z [[Antiochia (Turcja)|Antiochii]].
[[Piotr I Aleksandryjski|Piotr]], biskup [[Aleksandria|Aleksandrii]] wyświęcił go na [[Diakonat|diakona]], ale później wykluczył z gminy chrześcijańskiej z powodów dyscyplinarnych. Następca Piotra – biskup [[Achillas z Aleksandrii|Achillas]] przyjął Ariusza z powrotem – czyniąc go proboszczem portowej dzielnicy Aleksandrii zwanej Baukalis. Kolejny biskup Aleksander wezwał go do siebie z prośbą o wytłumaczenie głoszonych i coraz popularniejszych nauk. Duchowny jednak oskarżył biskupa o herezję [[sabelianizm]]u. Ariusz zawarł swą doktrynę w dziele ''Thalia (Uczta)'', którego fragmenty zachowały się do dziś (zachowało się również kilka jego listów) w pismach św. Atanazego Wielkiego. Biskup Aleksander zwołał w ([[318]] n.e. lub później, lecz przed 325) synod lokalny, który potępił Ariusza i jego nauki. Od początku najpoważniejszym przeciwnikiem Ariusza był [[Atanazy Wielki|Atanazy z Aleksandrii]], który po śmierci abp. Aleksandra w 328 n.e. został wybrany patriarchą aleksandryjskim.