Wędrzyn: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
MastiBot (dyskusja | edycje)
m Robot wspomógł poprawę ujednoznacznienia Podział administracyjny Polski 1975-1998 – zmieniono link(i) do Podział administracyjny Polski 1975–1998
Dodano źródło.
Linia 26:
|www =
}}
'''Wędrzyn''' ({{fakt|niem. ''Wandern''<ref>A, Lorbiecki, M. Wałdoch: ''Chojnice 1939'', Warszawa: [[Bellona (wydawnictwo)|dataBellona]], 2014, s. 75, ISBN 978-83-11-13350-1.</ref><ref>{{cytuj stronę| url =2012 http://www.mapywig.org/m/wig100k/P39_S20_297_ZIELENZIG_%28Cielecin%29_1928.jpg| tytuł = Mapa WIG z 1928 -06 P39 S20 297 ZIELENZIG (Cielęcin)| data dostępu = 23 stycznia 2014|język = pl}}</ref>) – [[kolonia (osada)|kolonia]] w [[Polska|Polsce]] położone w [[województwo lubuskie|województwie lubuskim]], w [[powiat sulęciński|powiecie sulęcińskim]], w [[Sulęcin (gmina)|gminie Sulęcin]]. Liczba ludności to około 3000 mieszkańców<ref>[http://17wbz.sow.mil.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=49&Itemid=77 17WBZ – Wędrzyn<!-- Tytuł wygenerowany przez bota -->].</ref>.
 
[[Podział administracyjny Polski 1975–1998|W latach 1975-1998]] miejscowość administracyjnie należała do [[województwo gorzowskie|województwa gorzowskiego]]. Miejscowość ta w latach powojennych oznaczana była na mapach jako Modlęcin<ref>{{cytuj książkę |nazwisko= Mapa samochodowa|imię= |autor link= |tytuł= Zielonogórskie, gorzowskie|wydawca= PPWK|miejsce= Warszawa - Wrocław|rok= 1985|id= |isbn=}}</ref> lub nie była w ogóle zaznaczana. Niedaleko znajduje się jezioro Postomsko, z którego wypływa rzeka [[Postomia]]. W okolicy znajduje się duży [[poligon wojskowy]], gdzie ćwiczą jednostki [[NATO]].{{fakt|W okresie przedwojennym miejscowość nosiła nazwę Wandern|data=2012-06}}.{{fakt|[[Etymologia]] Wandern (z j.niem. Wędrować, wędrownik) pochodzi prawdopodobnie z XVI w. kiedy na obecnych terenach Wędrzyna okresowo stacjonowały jednostki wojskowe Prus|data=2012-06}}. Jako że tereny te były zamieszkane tylko przez kilka miesięcy w roku (lub nawet co kilkanaście lat) miejsce to otrzymało potoczną nazwę wędrowca.