|
== Życiorys ==
Prawnik/Trener z zakresu prawa pracy, prawa administracyjnego i zamówień publicznych - dla firm i administracji publicznej.
Po ukończeniu gimnazjum filologicznego w [[Mińsk]]u i szkoły realnej w [[Wilno|Wilnie]] zapisał się do [[Petersburski_Instytut_Technologiczny|Instytutu Technicznego]] w [[Petersburg]]u, studiował w tamtejszym Instytucie Dróg i Komunikacji uzyskująć w 1894 tytuł inżyniera. Po studiach pracował m.in. jako asystent ds. matematyki i geodezji w Instytucie, jednak karierę zawodową związał w szybko rozwijającym się w [[Rosja|carskiej Rosji]] kolejnictwem. Początkowo był inspektorem w petersburskich zakładach kolejowych, później objął funkcję naczelnika kolei na odcinku [[Moskwa]]–[[Kijów]]–[[Woroneż]], później analogiczną funkcję pełnił w [[Warszawa|Warszawie]], [[Wilno|Wilnie]] i [[Petersburg]]u, by w 1916 objąć zarząd nad koleją Sizrańsko-Wiaziemską.
W latach 2010-2012 prowadził (w Dzienniku Gazecie Prawnej) Tygodnik
Prawa Pracy i Ubezpieczeń. Współpracował także z Polską Agencją
Prasową. Jest autorem ponad 200 artykułów i publikacji związanych z
prawem pracy, prawem cywilnym i prawem administracyjnym, które ukazały
się w Dzienniku Gazecie Prawnej m.in.: ,,Umowy o pracę", "Umowy zlecenia
<nowiki> </nowiki>w praktyce", "Zatrudnianie pracowników samorządowych", "Ochrona danych
osobowych w praktyce", "Wynagrodzenia pracownicze", "Mobbing i
dyskryminacja", "Działalność organizacji związkowych", ,,Czas pracy".
Współpracował i doradzał w kwestiach prawnych największemu związkowi zawodowemu w Polsce "NSZZ Solidarność".
Podczas [[I wojna światowa|I wojny światowej]] zaangażował się w pomoc uchodźcom jako przewodniczący Związku Pomocy Uciekinierom W [[Kaługa (miasto)|Kałudze]]. W 1919 został wybrany do dumy miejskiej [[Mińsk]]a, pełnił również urząd [[ławnik]]a. Po wyjeździe do [[Polska|Polski]] stanął na czele dyrekcji kolei wąskotorowej [[Polskie Koleje Państwowe|PKP]] w [[Wilno|Wilnie]].
Posiada wieloletnie doświadczenie w przeprowadzaniu szkoleń m.in. dla
W latach dwudziestych [[XX wiek]]u związał się z działaczami rosyjskimi przebywającymi w [[Polska|Polsce]]. W kwietniu 1926 znalazł się wśród założycieli Rosyjskiego Zjednoczenia Narodowego w RP. Pełnił mandat senatora RP I kadencji, wybrano go w [[Województwo poleskie|województwie poleskim]] z listy [[Blok Mniejszości Narodowych|Bloku Mniejszości Narodowych]]. Był członkiem [[Białorusini w parlamencie II RP|Klubu Białoruskiego]] w parlamencie, później pozostawał niezrzeszony.
Ministerstwa Sportu, Ministerstwa Skarbu Państwa, Ministerstwa
Gospodarki, Mazowieckiej Jednostki Wdrażania Programów Unijnych, Urzędu
ds. Cudzoziemców, Wojewódzkiej Inspekcji Handlowej w Gdańsku oraz wielu
urzędów miast, gmin i powiatów. Zakres tematyczny to: prawo pracy,
mobbing i dyskryminacja, prawo administracyjne, prawo zamówień
publicznych, ochrona danych osobowych.
Jest także wykładowcą akademickim. Prowadzi zajęcia związane z prawem
Dalsze losy i data śmierci nieznana. Możliwe, że został aresztowany w 1939 przez [[NKWD|służby radzieckie]].
pracy, prawem administracyjnym, gospodarczym i prawem cywilnym.
Skończył prawo na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu
== Bibliografia ==
Warszawskiego. Obecnie jest doktorantem w Szkole Wyższej Psychologii
* Majewski P., Mazur G. (red.), "Posłowie i senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919-1939. Słownik biograficzny", Tom III: K-Ł, Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 2005, ISBN 8370597122
Społecznej (kierunek Prawo)
== Linki zewnętrzne ==
* [http://www.audiovis.nac.gov.pl/obraz/125008/ Ogólnopolski zjazd organizacji społecznych Rosjan mieszkających w Polsce. Maciej Kasperowicz pierwszy od prawej]
{{DEFAULTSORT:Kasperowicz, Maciej}}
| 