Jan Hołod: Różnice pomiędzy wersjami

|stopień grafika = PLNaramiennik EpoletMajor kptland.svg png

|stopień = kapitanmajor

|jednostki = Obwódoddział II Lubelskipartyzancki GL/AL im. J.Bema.

Po wkroczeniu [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]] we wrześniu 1939 uczestniczył w powołaniu "czerwonej milicji" w [[Wisznice|Wisznicach]] pod Włodawą. W październiku wyjechał do [[Równe]]go, gdzie działał w związkach zawodowych (pracował w Okręgowym Komitecie Związków Zawodowych). W 1940 został dyrektorem cegielni. Po agresji [[III Rzesza|III Rzeszy]] na ZSRR 1941 i zajęciu Równego przez Niemców udał się do Kijowa. Wkrótce powrócił do Rusił i jesienią 1941 przystąpił do organizowania ruchu oporu. Po powstaniu PPR wstąpił w jej szeregi. Wiosną [[1942]] wraz ze zbiegłym z niemieckiego obozu lejtnantem sowieckim Fiodorem Kowalowem "Albrechtem" utworzył jeden z pierwszych oddziałów partyzanckich, który działał w [[Lasy Parczewskie|Lasach Parczewskich]]. Od połowy 1942 był to oddział GL im. A. Mickiewicza, w którym Hołod został zastępcą dowódcy do spraw politycznych. Wraz z oddziałem uczestniczył m.in. w bitwie w Lasach Parczewskich (6-8 grudnia 1942) oraz w zdobyciu [[Ostrów Lubelski|Ostrowa Lubelskiego]] (17 grudnia 1942). W marcu 1943 założył kilka komórek PPR w gminach Opole, [[Krzywowierzba]] i Włoskowola. Brał udział w akcjach przeciwko żandarmerii niemieckiej. Organizował pomoc dla prześladowanej ludności żydowskiej. 10 czerwca 1943 dowodził atakiem na posterunek policyjny i urząd gminny w [[Ludwin]]ie w pow. lubartowskim. Na początku września 1943 został dowódcą 1 Batalionu GL, utworzonego w oparciu o oddział im. A. Mickiewicza. Na czele grupy partyzanckiej udał się za [[Bug]], gdzie nawiązał kontakt z partyzantką sowiecką. Przeprowadził szereg akcji bojowych (m.in. zlikwidował posterunek kolejowy pod Włodawą), 15 września 1943 stoczono walkę z żandarmerią niemiecką pod Zahajkami oraz w Kapłonosach. Pod jego dowództwem oddział zniszczył szereg transportów kolejowych, m.in. na linii [[Chełm]]-Włodawa wysadził most kolejowy z przejeżdżającym pociągiem pełnym niemieckich żołnierzy. W październiku 1943, zaskozony przez Niemców w domu we wsi [[Kodeniec]], przebił się wraz z grupą partyzantów z okrążenia. W walkach był kilkakrotnie ranny. Jesienią 1943 wszedł w skład Komitetu Obwodu II PPR i Sztabu Obwodu Lubelskiego GL. 20 listopada 1943 mianowano go kapitanem i członkiem Sztabu Obwodu Lubelskiego GL, a 31 grudnia na wniosek dowództwa Obwodu Lubelskiego GL odznaczono [[Order Krzyża Grunwaldu|Krzyżem Grunwaldu]] I klasy. Zginął w walce z żandarmerią niemiecką. Jego imieniem nazwano batalion GL-AL przez niego dowodzony. Pośmiertnie awansowany do stopnia majora{{odn|Kazimierz Sobczak|1975|s=184}}.