Syryjska Partia Socjal-Nacjonalistyczna: Różnice pomiędzy wersjami

'''Syryjska Partia Socjal-Nacjonalistyczna''' ([[język arabski|arab.]]: '''القومي الاجتماعي''', ''al-Hizb as-Sūrī al-Qawmī al-Ijtimā’ī'', [[język angielski|ang.]]: ''Syrian Social Nationalist Party'' – SSNP, [[język francuski|fr.]]: ''Parti Social Nationaliste Syrien'' – PSNS) – nacjonalistyczna, [[lewica|lewicowalewicująca]] (choć zawierajaca w swoim programie elementy ideologii [[skrajna prawica|skrajnej prawicy]]<ref>"The party abandoned fascist doctrines and adopted the more acceptable rhetoric of the left. This transformation was completed in the late 1960s and permitted the SSNP to make common cause with other groups seeking to overturn the status quo. Close relations were developed with several parties, especially the Progressive Socialist Party of Kamal Jumbalat and the PLO. The move from right to left appears long-lasting; by 1984, the SSNP chief was attending the anniversary celebration of the Lebanese Communist Party. Those unaquainted with the party's ideology even see it as Marxist. What began as dissimulation may have, with time, become reality; the SSNP orientation today appears to be permanently aligned with the left". Daniel Pipes, Greater Syria: The History of an Ambition (New York: Oxford University Press, 1990), s.50.</ref>, laicka partia polityczna, działająca głównie w [[Syria|Syrii]] i [[Liban]]ie, założona w 1932 roku przez [[Antun Saad|Antuna Saada]]. W swoim programie politycznym odwołuje się do idei tzw. ''[[Wielka Syria|Wielkiej Syrii]]''.

W 1949 roku organizacje paramilitarne partii starły się z siłami [[faszyzm|faszyzującej]] [[Falanga Libańska|Falangi Libańskiej]] będącej przeciwnikiem syryjskiego nacjonalizmu<ref>S. M. Moubayed, Steel & Silk. Men and Women who shaped Syria 1900-2000, Cune Press, 9781885942418, s. 321-323.</ref>. W okresie [[Libańska wojna domowa|libańskiej wojny domowej]] należała do lewicowego [[Libański Ruch Narodowy|Libańskiego Ruchu Narodowego]], a następnie [[Libański Narodowy Front Oporu|Libańskiego Narodowego Frontu Oporu]], walcząc zbrojnie z prawicowymi [[Siły Libańskie|Siłami Libańskimi]], [[Armia Południowego Libanu|Armią Południowego Libanu]] i [[Izrael]]em. Członkowie partii byli zamieszani w zabójstwo premiera Libanu [[Rijad as-Sulh|Rijada as-Sulha]] i prezydenta elekta [[Beszir Dżemajel|Beszira Dżemajela]] oraz próbę zamachu na gen. [[Michel Aoun|Michela Aouna]]. Obecnie Socjal-Nacjonalistyczna posiada członków w libańskim [[Zgromadzenie Narodowe (Liban)|Zgromadzeniu Narodowym]] w ramach [[Blok Rozwoju i Oporu|Bloku Rozwoju i Oporu]], kierowanego przez [[Hezbollah]]. Jako konkurentka [[Partia Baas|Partii Bass]] przez wiele lat była zdelegalizowana w Syrii, ale od 2005 roku ponownie działa jawnie w tym kraju.