David Lloyd George: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m WP:CHECK - eliminacja błędu #43 (elementy szablonów) |
Dalsze lata |
||
Linia 68:
Do wyborów 1922 r. Lloyd George i jego stronnicy poszli pod szyldem Narodowej Partii Liberalnej. Przed wyborami 1923 r. doszło do zjednoczenia liberałów. W 1926 r. Lloyd George zastąpił Asquitha na stanowisku lidera Partii Liberalnej. W 1929 r. został Ojcem Izby, czyli deputowanym z najdłuższym stażem. W 1931 r. z powodu choroby nie wszedł do rządu narodowego [[Ramsay MacDonald|Ramsaya MacDonalda]]. Jednak Lloyd George dążył do tego, aby Partia Liberalna poszła do wyborów 1931 r. osobno, nie jako część rządu narodowego. Jego decyzję poparło jednak tylko kilku jego zwolenników. Partia Liberalna, na czele z nowym liderem [[Herbert Samuel|Herbertem Samuelem]], pozostała jeszcze przez rok w rządzie narodowym.
17 stycznia 1935 r. zaproponował radykalny program reform ekonomicznym, zwany „Lloyd George’s New Deal”. Program ten nie zyskał jednak aprobaty rządu. Wkrótce potem Lloyd George i jego stronnicy powrócili do Partii Liberalnej.
Churchill w 1940 r. oferował Lloydowi George’owi stanowisko w swoim gabinecie wojennym, ale Lloyd George odmówił. 11 czerwca 1942 r. wygłosił swoje ostatnie przemówienie w Izbie Gmin. 18 lutego 1943 r. ostatni raz brał udział w głosowaniu. Jego żona zmarła 20 stycznia 1941 r. W październiku 1943 r. poślubił swoją sekretarkę i kochankę, [[Frances Stevenson]] (miał z nią córkę Jennifer, ur. w 1929 r.). W 1944 r. powrócił do Walii i zamieszkał w Tŷ Newydd. 1 stycznia 1945 r. otrzymał parowski tytuł hrabiego Lloyd George of Dwyfor i zasiadł w Izbie Lordów.
| |||