Biała gwardia: Różnice pomiędzy wersjami

Akcja powieści rozgrywa się w [[Kijów|Kijowie]] w grudniu [[1918]]. Rodzina Turbinów żyje jeszcze wspomnieniami o matce – Annie Władimirownie, której pogrzeb niedawno się odbył. Na [[Ukraina|Ukrainie]] władzę sprawuje hetman [[Pawło Skoropadski]], ale jego rządy opierają się na sile niemieckich wojsk stacjonujących jeszcze na tych terenach po zakończeniu [[I wojna światowa|I wojny światowej]]. Zaczyna się jednak powszechny chaos. Niemcy wycofują się, a pod miasto podchodzą oddziały [[Strzelcy Siczowi|Strzelców Siczowych]] [[Symon Petlura|Petlury]]. Na północy i wschodzie panują [[bolszewicy]]. Tylko nad [[Don]]em organizuje się [[Siły Zbrojne Południa Rosji|"biała" armia]] gen. [[Anton Denikin|Denikina]]. Na wieść o upadku Skoropadskiego i wycofaniu się Niemców Siergiej Talberg, oficer hetmański, ucieka do BerlinuBerlina. Jego żona Helena oraz jej bracia Nikołka i Aleksiej pozostają w Kijowie. [[14 grudnia]] bracia postanawiają poprzeć hetmana i zaciągają się do jego armii. Nie wiedzą, że to już ostatnie godziny jego władzy. Wiedzą natomiast, że miasta trzeba bronić przed Petlurą. Wywiązuje się krótka i nierówna walka, w której hetmańskie oddziały ponoszą klęskę, nie wiedząc nawet, że wódz je opuścił i uciekł w przebraniu niemieckiego [[major]]a. Nikołka idąc za rozkazem dowódcy ucieka przed nadchodzącymi wojskami [[Dyrektoriat (Ukraina)|Dyrektoriatu]] i chroni się w domu. Również Aleksiej dociera do domu. Jest ranny. Wkrótce zapada również na tyfus. W domu Turbinów chroni się też kilku przyjaciół, którzy też pragną przeczekać nawałnicę historii. Po 47 dniach wojska Petlury muszą opuścić Kijów. Władzę przejmują bolszewicy.