Historia szermierki: Różnice pomiędzy wersjami

Również w średniowieczu najważniejszą bronią był miecz. Walki na miecze często kończyły się [[Walka wręcz|walką wręcz]]. W XIII wieku pojawiły się miecze przeznaczone do pchnięć, którymi starano się trafiać w słabe miejsca zbroi co wymagało większej precyzji przy prowadzeniu broni. W walkach konnych wykorzystywano [[Kopia (broń)|kopie]].

 

 

W kulturze [[Dwór monarszy|dworskiej]] rozkwitł zwyczaj organizowania [[Turniej rycerski|turniejów rycerskich]]. Turnieje takie wywodziły się z ćwiczeń wojskowych (przygotowywać miały do realnych pojedynków wojennych) były też jednocześnie pewna formą dworskiej rozrywki. W pojedynkach stosowano broń tępą lub ostrą. Takie "zabawy" często kończyły się jednak niejednokrotnie ciężkimi ranami lub [[śmierć|śmiercią]] biorących w nich udział rycerzy. Ogłaszano je na kilka miesięcy wcześniej by rycerze z odległych krajów mogli przybyć na czas. Jeśli, jakaś dama złożyła oświadczenie, że dany rycerz zachował się wobec niej w sposób łamiący etykietę dworską był wykluczany z udziału w turnieju. Na dziedzińcach [[zamek|zamków]] lub pod murami miasta budowano amfiteatralną widownię z lożą dla książąt, księżniczek i dam dworu a miastu nadawano odświętny wygląd. Z okazji tej do miast ściągali też wędrowni [[Trubadurzy (literatura)|trubadurzy]], sztukmistrzowie i linoskoczkowie – niektórzy z nich występowali podczas wystawnej uczty wystawianej wieczorem na [[zamek|zamku]].