Zapora wodna: Różnice pomiędzy wersjami

Najstarsza znana zapora wodna znajduje się w Jawie w [[Jordania|Jordanii]], 100&nbsp;km na północny wschód od [[Amman]]u. Konstrukcja typu grawitacyjnego była kamiennym murem wysokim na 9 m i szerokim na 1 m. Wspierał ją wał ziemny o szerokości 50 m. Zaporę tę datuje się na 3000 rok p.n.e.<ref>Günther Garbrecht, ''Wasserspeicher (Talsperren) in der Antike'', ''Antike Welt'', 2nd special edition: ''Antiker Wasserbau'' (1986), s. 51-64 (52).</ref><ref>S.W. Helms, ''Jawa Excavations 1975. Third Preliminary Report'', Levant 1977.</ref> Innym antycznym przykładem jest Sadd Al-Kafara at Wadi Al-Garawi, 25 km na południe od [[Kair]]u. 102-metrowa w najdłuższym miejscu i szeroka na 87 metrów konstrukcja została wzniesiona około roku 2800<ref name="Günther Garbrecht 52f.">Günther Garbrecht, ''Wasserspeicher (Talsperren) in der Antike'', ''Antike Welt'', 2nd special edition: ''Antiker Wasserbau'' (1986), s. 51-64 (52f.).</ref> lub 2600 p.n.e. jako zapora różnicująca<ref>Tłumaczenie z angielskiego terminu ''diversion dam''.</ref>, by kontrolować wylewy rzeki. Została zniszczona przez silne opady deszczu tuż przed lub tuż po ukończeniu budowy<ref name="Günther Garbrecht 52f." /><ref name=Bazzasowr />. Przykładami zapór wzniesionych przez [[Starożytny Rzym|Rzymian]] mogą być trzy budowle w [[Subiaco]] na rzece [[Anio]] we [[Włochy|Włoszech]] lub zapory w [[Mérida (Hiszpania)|Méridzie]] w [[Hiszpania|Hiszpanii]].