Wojna domowa w Ugandzie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian |
|||
Linia 37:
== Geneza konfliktu ==
Po [[Wojna ugandyjsko-tanzańska|wojnie ugandyjsko-tanzańskiej]] i obaleniu [[Idi Amin]]a w 1979 roku, nastał okres intensywnej konkurencji i walki o władzę pomiędzy różnymi grupami, które pomagały tanzańskiej armii podczas wojny. Grupy które zjednoczyły się w militarnej Ugandyjskiej Armii Wyzwolenia Nagrodowego (UNLA) i jej politycznym odpowiedniku – Ugandyjski Front Wyzwolenia Nagrodowego (UNLF),
NCC doprowadziła do upadku rządu tymczasowego [[Yusuf Lule|Yusufa Lule]] i zastąpienia go przez nowego prezydenta, [[Godfrey Binaisa]]. Binaisa został obalony 12 maja 1980 przez Wojskową Komisję, wpływową grupę UNLF kierowaną przez Paulo Muwanga, którego zastępcą został [[Yoweri Museveni]] (wówczas lidera Ruchu Patriotycznego Ugandy). Kraj dostał się pod kierownictwo Prezydenckiej Komisji Ugandy, składającej się m.in. z Paulo Muwanga, Yoweri Museveniego, Oyite Ojok i Tito Okello. Prezydencka komisja rządziła Ugandą do wyborów w grudniu 1980 roku, które wygrała partia Miltona Obote – Ugandyjski Kongres Ludowy (UPC). Yoweri Museveni nie uznał wyników wyborów i ogłosił zbrojny bunt przeciwko nowemu rządowi.
| |||